Kelevra – Oneiric

Hoewel dit Canadese ensemble al vijftien jaar bestaat, blijft het voor mij een grote onbekende entiteit. Niettemin, met een FFO samengesteld uit namen als Chimaira, Lamb of God, Unearth, Gojira, In Flames en Threat Signal, heeft het mijn interesse gewekt. Ondanks de uitgestrekte tijdsduur van deze groep, markeert Oneiric slechts het tweede muzikale wapenfeit dat zij aan de wereld presenteren.

Deze plaat belichaamt voornamelijk diverse gitaarriffs, waarin het vijftal naadloos tussen progressieve en core riffs weet te manoeuvreren. De variatie in muzikale wendingen houdt de luisterervaring fris en compenseert voor de soms monotone vocalen van frontman Matt. Zijn stem is krachtig en overtuigend, maar verlaten nooit de middelste regionen. Daarnaast is deze hoogte uitermate geschikt als begeleiding voor de muziek. Het is evident dat de gitaarvirtuozen Dylan en Mat hun ambacht beheersen, vooral in de snelle passages van Cleanse With Fire, waar niet alleen snelheid, maar ook een sferisch tussenstuk te bewonderen valt.

Ondanks de progressieve aard van de muziek blijft het technische aspect bescheiden, terwijl de rode draad altijd helder gedefinieerd blijft. Vooral wanneer alle instrumenten samenkomen, weet Kelevra indruk te maken. Voor degenen die de essentie van deze plaat willen vatten, zou ik aanraden te beginnen bij The Distance. De vaardigheid, veelzijdigheid en diversiteit in dit nummer resulteren in een subliem hoogtepunt op dit album.

Het drumwerk is uitstekend afgestemd in de mix, krachtig genoeg om de muziek te verrijken zonder te overheersen. De sound is modern en omhult het gitaargeweld als een deken. Een overvloed aan melodie, virtuositeit en ritmische wendingen draagt bij aan een voortreffelijk eindresultaat.

Met deze nieuwe plaat weet Kelevra mij te overtuigen. Vooral tijdens de snelle passages en gitaarsolo’s blijf ik met vlagen verbluffend achter. De uitgebalanceerde mix van diverse subgenres resulteert in een eigentijdse uitgave. Hoewel de invloeden van eerder genoemde bands als Chimaira en Unearth onmiskenbaar zijn, geeft het eigen sausje van deze Noord-Amerikaanse formatie een unieke identiteit aan het geheel. Een voortreffelijke toevoeging aan de reeds rijke oogst van muzikale werken in het jaar 2024.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer