Kelsey + Respire + Ithaca – Willem Twee (Den Bosch) 28/08/2022

 Heerlijk, die shows in de middag. Kun je lekker na je kerkbezoek een fijne partij heavy bands bekijken en op tijd terug zijn voor Studio Sport. Nu heb ik weinige interesse in die eerste en laatste activiteit, maar toch… Ik offerde mijn verjaardagsfeestje op om in de kleine zaal van Willem Twee een aantal spannende post-hardcore/metalcore bands te bekijken op het fijne tijdstip van 15:30.
Het podium is maar net groot genoeg om de  hele band Kelsey kwijt te kunnen, maar dat weerhoudt deze lokale post-hardcore band niet helemaal los te gaan. Wat een energie! Een bassist die als een Ramone on speed zo wijdbeens staat dat het halve podium is bezet… Wild bewegende gitaristen, een vocalist die zo met zijn microfoon zwaait dat we dekking moeten zoeken. Het optreden is spannend, chaotisch, recht uit het hart. Alle emoties vliegen voorbij. Van woede, tot verdriet tot vreugde. Dit is muziek zoals het gemaakt moet worden, met enorme passie, zonder compromis, een verpletterende kogel van energie. Hulde! Zeker een band die ik ga volgen.
Respire is ook zo’n spannende, energiek band. Iets minder chaotisch en iets meer richting metal in hun post-hardcore geluid maar een fijne opvolging van de eerste band. Het feit dat ze blijkbaar normaal een viool en trompet op het podium hebben en een andere drummer doet niets af aan het optreden. Het gebruik van 3 vocalisten/gitaristen zorgt voor fijne afwisseling en spanning in de nummers. En wat een vingervlug gitaarwerk komt daar voorbij zeg! Indrukwekkende techniek Van Halen style. Het viel me op de plaat nog niet eens zo op, maar live valt de virtuositeit niet te ontkennen.
Als de bands van het voorprogramma net zo enthousiast voor het podium staan als de fans dan weet je dat je het als band goed doet. Het Engelse Ithaca, bestaande uit frontvrouw Djamila Boden Azzouz en in glitters gehulde heren, hebben een boodschap en die dragen ze goed uit. Die boodschap van inclusiviteit is gericht op het onderuit halen van de macho clichés die we nog steeds in hardcore en metalcore vinden.  En dat doen ze dus niet alleen met hun teksten, maar ook met hun aankleding. De glitters van de heren, de oranje jurk van Djamila en de touwen die ze daaroverheen draagt maken daar allemaal deel van uit. Dit is geen groepje boze blanke, sportschooljongens maar een groep mensen van diverse afkomsten en geaardheden. Naast mijn respect hiervoor is de muziek natuurlijk ook gewoon geweldig. Later verneem ik dat Djamila zich niet helemaal lekker voelde tijdens het optreden maar dat liet ze niet merken.Met vocalen die gaan van engelachtig melodieus en zacht naar venijnig en agressief heeft deze dame alles in huis wat een allround metalcore band nodig heeft. Muzikaal gezien zit er genoeg spanning in de nummers door toevoegingen van industrial, blackgaze en ja zelfs popmuziek. Energiek, strak en met het hart op de juiste plek overtuigen ze het publiek zonder moeite.
Geweldige middag dus met bands die een groter publiek verdienen en vast zullen krijgen.
 

Foto’s: Ton Dekkers / Interdependent Photo