Kenny Wayne Shepherd Band – The Traveler

Voor mijn gevoel is Kenny Wayne Shepherd een beetje de Garth Brooks van de blues. Beiden zijn er in geslaagd met hun genre de cross-over naar het poppubliek te maken. Daar zullen puristen misschien van gruwen, maar feit blijft dat beiden hun genre trouw zijn gebleven en daar hun eigen draai aan gegeven hebben. En succesvol ook, want Shepherd’s albums eindigen steeds hoger in de US Billboard charts.
Ook anderen zijn al lang overtuigd van zijn kwaliteiten. Hij zit ook nog in The Rides met Stephen Stills, en heeft bijvoorbeeld op platen van Wynona Judd, Willie Nelson, Ringo Starr en Reese Wynans gespeeld. Zijn composities zijn gebruikt door artiesten zo uiteenlopend als Wynona Judd, Ana Popovic en onlangs nog Five Finger Death Punch en hij heeft geopend voor onder andere The Rolling Stones, Van Halen, Bob Dylan en BB King.
Op zijn albums is die variatie ook te horen, zo ook op zijn nieuwe album The Traveler. Hij kan met zijn band ongelofelijk poppy uit de hoek komen, zoals op opener Woman Like You en Tailwind, maar een song als I Want You doet qua gitaargeweld niet onder voor de gemiddelde Joe Bonamassa-song, We All Alright kent een lekker hoekige melodie die door de zwaar aangezette baspartij nog een tikkie logger wordt en met enige regelmaat hoor je ook in de solo’s terug dat Stevie Ray Vaughan een idool van Shepherd is. Op andere momenten worden lekker uitbundige blazers ingezet, waarmee het wat meer rhythm and blues owrdt.
Voor bluesbegrippen ongewoon is het dat Shepherd al een aantal jaren de zang grotendeels overlaat aan een ander: Noah Hunt. Die versterkt de associatie met Garth Brooks door zijn soms wat lijzige stijl van zingen die je vooral in de countryrock tegenkomt. “Take It On Home” is daarvan een voorbeeld. Hunt is een betere zanger dan de gemiddelde bluesknakker, al heb ik liever een heel eigen geluid met weerhaakjes dan het soms wat gladde popgeluid van Hunt. Ook wederom van de partij is Chris Layton, drummer van Stevie Ray Vaughan’s Double Trouble.
Er staan twee covers op dit album. De eerste is van Neil Young. Mr Soul komt van diens opmerkelijke synthpopalbum Trans en krijgt hier een vrolijke, uptempo versie met blazers die voor rockliefhebbers stukken leuker is dan het origineel. De afsluiter van The Traveler is een lekker heavy versie van Turn To Stone van Joe Walsh.
Zijn vorige album Lay It On Down deed het commercieel goed, maar vond ik zelf door een té licht en luchtig begin als album teleurstellen. The Traveler heeft dat veel beter op orde. De afwisseling maakt dat zowel pop- als bluesliefhebbers zich prima kunnen vermaken met dit album.

Kenny Wayne Shepherd Band website