1. Allereerst ben ik benieuwd naar jullie bandnaam, Kensington. Hoe is die naam tot stand gekomen?
Ik zou je graag een spectaculair verhaal vertellen over draken en kabouters en hobbits etc., maar uiteindelijk werden we dusdanig gek van onszelf in de zoektocht naar de perfecte bandnaam, dat we een muntje opgegooid hebben. Kensington was de uitkomst. Dit is al zo lang geleden dat ik niet eens meer precies weet waar het vandaan kwam. We hadden er toentertijd in ieder geval geen benul van dat meerdere Engelse wijken deze naam ook dragen. Uiteindelijk geeft de muziek de naam betekenis en niet andersom.
2. Kunnen jullie wat meer vertellen over het ontstaan van de band, waar hebben jullie elkaar ontmoet en wat heeft jullie geïnspireerd om samen muziek te maken?
We zijn alle vier altijd met muziek bezig geweest, nog voordat deze formatie gevormd was. Jan en Casper zaten in een jonge honden-schoolbandje, ik was druk opzoek naar een band die niet uit familieleden en amuzikale mensen bestond en ik hoorde dat de gitarist van Jan en Caspers band ermee stopte. Dus dat was mijn kans. Uiteindelijk kreeg de band pas echt vorm toen Niles erbij kwam een jaar of vier geleden, de oude drummer had niet dezelfde ambitie en is zich gaan focussen op zijn studie. Toen we voor het eerst met dit viertal de muziekinstrumenten oppakten en gingen spelen was het meteen duidelijk. Dit was de combinatie. Er kwam een ongelofelijke energie vrij, zoiets hadden we nog niet eerder meegemaakt. Tot op heden is het nog steeds die energie en die muzikale vechtlust die ons het meest inspireert.
3. Ik ben wel benieuwd naar jullie persoonlijkheden, beschrijf jezelf en je medebandleden eens. Wat maakt ieder van jullie een leuk/goed bandlid?
Sowieso is iedereen muzikaal. Dat is de eerste stap in het zijn van een goed bandlid. Iedereen heeft verder zijn eigen sterke kanten die ervoor zorgen dat niks verwaarloosd wordt. Niles is zeer sterk op zakelijk vlak, laat niks aan het toeval over, streeft altijd naar progressie. Jan is een baas als het gaat om programmeren en sites bouwen, daarnaast is ie minstens zo goed in het overzicht bewaren op administratief vlak. Casper is een duizendpoot, leidt eigenlijk alles, of het nou iets zakelijks of iets creatiefs is, in goede banen. Ik ben een bevlogen creatieveling: als de hele wereld zegt dat een zanglijn of gitaarrif goed is, wil ik het toch nog beter, ben een perfectionist op het creatieve vlak. En daarnaast is het altijd een feest om met ons door te zakken in de kroeg!
4. Jullie nieuwe album ‘Vultures’ is nu een tijdje uit, hoe is het album tot dusver ontvangen?
Beter dan we ooit hadden gedacht! Als je een album uitbrengt zit je zo diep in het proces, dat je niet meer objectief naar je eigen werk kan kijken. Hierdoor is het altijd nog maar de vraag hoe mensen die hem voor het eerst horen er op reageren. Uiteindelijk hebben we alleen maar zeer positieve reacties gehad en hele fijne recensies. Het mag van ons nog wel even zo doorgaan!
5. Wat is de gedachte achter de albumtitel?
Ongeveer 2 weken voordat het album naar de drukker moest, en honderd potentiële namen verder, zaten we met z’n vieren in de kroeg en kwam “Vultures” als naam naar voren. Dit woord zit in een tekst van het nummer “Ghosts” en iedereen was het er meteen over eens dat we een albumtitel hadden! Vultures betekent Gieren. En in het schrijf- en opnameproces werd het ons steeds duidelijker dat je dit bijna niet kan doen, zonder mensen te hebben die een graatje mee willen pikken. Uiteindelijk werd dit zo heftig dat deze naam perfect bleek te passen bij dit album.
6. ‘Vultures’ is jullie tweede album. Op welke manier is ‘Vultures’ afwijkend van ‘Borders’?
Je hoort wel eens mensen zeggen: “het bandje is een band geworden” en dat gevoel heb ik ook bij de overgang van ‘Borders’ naar ‘Vultures’. Waar we in het proces van ‘Borders’ nog veel moesten leren over songwriting, toonhoogtes, structuren etc. zijn we op ‘Vultures’ veel voorbereider te werk gegaan. We hebben nu echt alle tijd genomen om alles tot in detail goed te krijgen. De sound is dan ook groter en doordachter op ‘Vultures’. Volwassener en minder naïef!
7. Wie of wat zijn jullie inspiratiebronnen geweest tijdens het maken van het nieuwe album en hoe horen we dit terug op de CD?
Er zijn op zowel persoonlijk als zakelijk vlak veel dingen gebeurd in onze levens tijdens het schrijven en opnemen van deze plaat. Waar we misschien voorheen nog inspiratie haalde uit bands die we bewonderden, halen we dat nu uit die situaties. Als dingen tegenzitten, of juist mee, kunnen we dat helemaal kwijt in de muziek. Daarnaast hebben ook inspiratie gehaald uit de plekken waar deze en de vorige plaat ons heen gebracht. Indonesië, Servië, Berlijn, New York, London. Allemaal plekken die op hun eigen manier heel erg inspireren.
8. Vultures is opgenomen in Berlijn, gemixt in Londen en gemasterd in New York. Wat is volgens jullie hiervan de meerwaarde geweest?
Uiteindelijk hebben de mensen waarmee we wilden werken ons naar die plekken doen reizen. Onze vriend en producer Niels Zuiderhoek woont in Berlijn en heeft daar een studio. Dit bleek bij het opnemen van ‘Let Go’ al een perfecte plek voor een creatief proces. Dit wilden we dus ook met de hele plaat doen. De stad ademt creativiteit en de moddervette Duitse synthesizers zijn ook absoluut aanwezig op de plaat! Uiteindelijk heeft de mix gezorgd voor de sound waar we naar zochten. Zonder enige verwachting hadden we Cenzo Townshend (U2, Snow Patrol, Editors) benaderd, en na een afwijzing van zijn manager mailde hij ons persoonlijk terug. Na het luisteren van de muziek wilde hij het toch graag doen! Een mixer van die klasse kan je een sound geven die binnen eigen land nooit zou kunnen krijgen. Daarna heeft Steve Fallone de master gedaan. Over hem waren we al drie keer hiervoor erg tevreden. En je weet wat ze zeggen: ‘never change a winning team.’
9. Jullie sound wordt vergeleken met onder andere die van Kings Of Leon, Editors en White Lies. Wat vinden jullie daarvan en wat maakt jullie muziek dan toch weer echt Kensington?
Iedereen mag ons natuurlijk altijd vergelijken met andere bands. Mensen hebben toch altijd een soort van herkenningspunt nodig. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het een beetje nutteloos vind. Als je vraagt “wat maakt jullie muziek Kensington?” is het antwoord “Wij ZIJN Kensington!“ Schijnbaar moet je altijd bewijzen waarom je anders bent dan anderen, maar we bestaan toch? Dan zijn we toch al anders? Het ding bij ons is, de een luistert naar metal, de ander naar stoner, de ander weer naar psychedelische pop. Wij zijn qua muzikale inspiratiebronnen een zooitje ongeregeld. En daar komt onze sound vandaan. Als we zelf vinden dat het ergens op gaat lijken, gebruiken we het niet.
10. Inmiddels hebben jullie ‘Fansingtons’ verspreid over de hele wereld. Wat is het gekste dat jullie ooit hebben meegemaakt met een fan?
Er begint nu een beetje een Kensington-tattoo hype te ontstaan. Dat vind ik als tekstschrijver best wel raar! Je schrijft een tekst, en een half jaar later heeft iemand het voor altijd op zijn of haar lichaam staan! Een groter compliment kan je eigenlijk niet krijgen, en ik vind het supertof, maar dus ook een beetje gek!
11. Nu het tweede album uit is, wat is de volgende stap?
We gaan simpelweg gewoon kijken hoe ver we kunnen komen met dit album! ‘Borders’ was voor Nederland de eerste kennismaking met ons en ‘Vultures’ moet dat meer gaan uitbreiden, en daarnaast zou het voor ons heel tof zijn als ‘Vultures’ voor het buitenland de eerste kennismaking zou zijn met onze band. We gaan gewoon zoveel mogelijk uit deze plaat halen! Hoeveel dat is, merken we vanzelf!
12. Hebben jullie nog een boodschap voor de lezers van Rockportaal?
Als je een band of artiest echt heel tof vind, koop dan de cd/vinyl! Ik kwam er laatst, na heel wat gedownload, achter dat het naar een cd winkel gaan en daadwerkelijk het fysieke product kopen, nergens tegenop kan. Je luistert veel aandachtiger, en je geniet er meer van. Als je vind dat een artiest die aandacht verdient, ga dan naar de winkel en geef het die aandacht!
