Het eerste dat opvalt is de ietwat andere sound die Kensington laat horen. In vergelijking met hun eerdere album Borders, klinkt Vultures een stuk donkerder. Daarnaast heeft het nieuwe album ook een internationaler geluid. Wanneer je naar het album luistert zou je niet zeggen dat deze vierkoppige band van Nederlandse bodem komt. De groep heeft goed geluisterd naar internationaal succesvolle bands. Zo zijn er invloeden te ontdekken van onder andere de Editors, White Lies en Kings Of Leon.
Als Kensington iets doet, doen ze ook meteen goed. Vultures is een volwaardige opvolger van Borders. Het album staat vol met potentiële hits. Naast de al goed ontvangen singles We Are The Young en Send Me Away zijn ook de nummers Dont Look Back, No Way Out, Go Down en Call My Name erg aanstekelijk. Het overgrote deel van het album bestaat uit opzwepende beats en lekkere gitaarlijnen. In vergelijking met Borders zijn de nummers minder licht en jeugdig, waardoor het album juist een bepaalde kracht meekrijgt.
Voor afwisseling heeft Kensington ook gezorgd. Door middel van de nummers Ghosts en de afsluiter The Good Life brengen ze rust op het bruisende album. Het tempo is bij deze nummers een stuk lager dan op de rest van het album, waardoor de plaat een interessante twist krijgt en weet te blijven boeien.
Vultures is een sterk, professioneel en dynamisch album. Het is dan ook niet voor niets dat de plaat door OOR al tot het beste Nederlandse album van dit jaar is uitgeroepen. Ook al is het qua sound op internationaal niveau niet erg vernieuwend, het album doet niet onder voor die van de wereldwijd bekende bands. Het zal dan ook geen verrassing zijn wanneer Vultures de Nederlandse grenzen overschrijdt.
