Killfest 2019: Chronosphere + Flotsam and Jetsam + Destruction + Overkill – Effenaar (Eindhoven) 15/03/2019

We kennen allemaal de Big Four van thrash metal… Die status halen de bands van vanavond niet, maar ze spelen toch zeker allemaal wel in de eredivisie van het genre. Niet verwonderlijk dan ook dat de Effenaar bijna uitverkocht is en iedereen ook op tijd komt opdagen, hoe vroeg het ook is.
Chronosphere is misschien de grootste van de namen die vanavond op het podium staat maar spelen zo’n degelijke thrash metal dat ze het publiek zeker goed weten op te warmen. De heren staan energiek op het podium en de riffs liegen er niet om. De sound, de aankleding… Het is gewoon allemaal ontzettend metal. Ideale muziek om de luchtgitaar bij van stal te halen en te headbangen. Het geluid klinkt opvallend goed. Als afsluiter brengen ze nog Ace of Spades als eerbetoon aan Lemmy Kilminster, een mooie gelegenheid om het publiek even lekker te laten meebrullen.
Flotsam and Jetsam heeft natuurlijk een legendarische staat van dienst, al was het maar omdat Jason Newstad deel uitmaakte van de band tot hij de overstap naar Metallica maakte. Die staat van dienst maakt het dan ook dat de zaal bij dit voorprogramma gewoon zo vol staat alsof het een hoofdprogramma betreft. De meer catchy nummers van nieuw album The End of Chaos (zoals Demolition Man) worden afgewisseld met de meer thrashy kant van hun discografie, die wat meer leunt op riffs dan vocalen. De vocalen van frontman Eric Knutson klinken trouwens glashelder en komen prima boven het gitaargeweld uit.
Destruction is zo metal dat ik denk dat ze bij de douanecontrole op het vliegveld in de problemen komen bij de detectiepoortjes. De lange haren, baarden, tattoeages, het thrash geluid, de microfoon met doodshoofd. Waar op hun albums op een of andere manier hun geluid wat hol kan klinken, staat het live als een huis. Zonder meer de ruigste band van de avond brengen ze de meeste wilde moshpits op gang en helaas zie ik ook dat een mosher wordt weggedragen door een andere metalhead.
Bij Overkill lijkt het net wat minder druk dan bij de vorige band. Waarschijnlijk omdat toch wat mensen richting trein moeten. Jammer, want het is een prima optreden. Aftrappende met meteen mijn favoriete nummer, Last Man Standing word het gaspedaal meteen vol ingedrukt. Je moet houden van het karakteristieke krijsende stemgeluid van Bobby Blitz, maar dat de riffs staan als een huis is helder. Ook hier weer enthousiaste pits en er moeten zelfs wat te enthousiaste fans door security van het podium worden gehaald.
Bobby charmeert het publiek met zijn ongelooflijk grote Nederlandse vocabulaire. En hoeveel Amerikanen weten dat Eindhoven ligt in Brabant? Bobby wel!
Helaas lijkt het alsof de energie in het publiek richting einde een klein beetje inzakt. Misschien is het gewoon allemaal wat teveel thrash voor een avond, zelfs voor het doorgaans op trash verlekkerde Eindhovense publiek.
Zeker kunnen we terugkijken op een perfect avondje thrash. Niet alleen waren de bands zeker in vorm, ook het publiek was vriendelijk onder elkaar, reageerde prima op de bands en zijn in grote getale komen opdagen.
Met dank aan Paul Verhagen – www.paulverhagen.nl voor het beschikbaar stellen van fotomateriaal.