Het is een project van Francis Roberts, voorman van Californische psychedelische rockers Old Man Wizard. Zelf omschrijven ze hun muziek als “a modern take on a classic sound made popular by bands like Deep Purple, Rainbow, and Pink Floyd”. Het is waar, het orgel van toetseniste Saki Chan doet met enige regelmaat aan de klanken van Deep Purple en Uriah Heep denken en het is niet heel moeilijk om de invloed van Rainbow’s Kill The King in openingstrack Freedom Calls te horen. Maar de gedubbelde zang met bakken echo maakt dat het ver verwijderd blijft van de drie genoemde acts. En zo zijn er nog wel wat meer dingen. Het hangt vaak stevig tegen de psychedelica aan en stoner is vaak ook dichterbij dan pakweg Smoke On The Water of Money. Luister daarvoor maar eens naar het tweede deel van Four Heroes.
Dat gezegd zijnde is het titelloze debuut van de band heel prettig om naar te luisteren. Ze plukken het een en ander uit de muziekgeschiedenis van de jaren zestig en zeventig en durven op zijn tijd ook stevig gas terug te nemen in songs waar op die momenten de baslijnen van Erich Beckmann vaak heel prominent worden. Tegelijkertijd wordt het, afgezien van de manier waarop de zang is gemixt, geen kopie van de sixties en seventies. Er wordt lekker gegrasduind in stijlen, zonder krampachtig aan voorschriften van de genrepolitie te voldoen. Luister maar eens naar de baspartij in Beyond Black Rainbow, die op momenten eerder aan disco (nou vooruit, Kiss’ I Was Made For Loving You dan) dan aan rock doet denken. Grappig genoeg gaan ze qua kleding in onderstaande video wèl enorm terug naar de glam en glitter van de seventies.
Hoe dan ook, King Gorm brouwt er een lekker retro-mengelmoesje van, waarbij vooral het toetsen- en baswerk op zijn tijd geweldig is.
King Gorm op Facebook