Eindhoven kent sinds vorig jaar het FemMe festival: een evenement wat de female fronted metal letterlijk en figuurlijk in de spotlights zet. Na een wat aarzelende eendaagse eerste editie kende de tweede editie een uitgebreidere line-up en een extra dag. Wat voor de organisator dan ook beloond werd met een flinke toename in het aantal bezoekers. Om het festival in the picture te zetten en te houden worden er ook diverse FemMe clubshows gehouden: kleinschalige avonden die volledig in lijn liggen met de line-up. En vanavond staan 3 bands in PopEi in Eindhoven op het podium.
Uit ervaring weet ik dat opener La Ventura dit ‘standaard pakketje’ overstijgt. Naast het feit dat de band wel aan vele standaard kenmerken van de Gothic Metal voldoet is het vooral het besef dat ze op het podium staan als entertainer wat een show van hun een meerwaarde geeft: de band staat met plezier op het podium en dat zie je. En dat komt ook over op het publiek. Wat vanavond niet in grote getale aanwezig is, maar wat wel letterlijk tegen het podium aangeplakt staat om maar vooral niks te missen.
Het Italiaanse Sleeping Romance is de tweede band van de avond. Het is een prima optreden en een mooie opvolger van de eerste band. Maar het is duidelijk dat La Ventura een thuiswedstrijd (lees: in eigen land) speelde. De zangeres van Sleeping Romance doet haar best om het publiek bij het optreden te betrekken, maar het lijkt alsof door de taalbarrière dit niet helemaal overkomt. En het familiaire wat velen met La Ventura hebben ontbreekt ook nu een beetje. Zonder te zeggen dat het een slecht optreden is, ontbreekt er gevoelsmatig ‘iets’ aan de show.
Maar laat het nou juist deze cello zijn die vanaf het begin geplaagd wordt door technische issues: de geluidsman is regelmatig op het podium te vinden om de oorzaak op te lossen, en hoewel Maaike vriendelijk naar het publiek blijft lachen, wordt haar frustratie ongemakkelijk voelbaar in de zaal. Het duurt een flink aantal nummers tot het eindelijk verholpen lijkt te zijn, maar ik moet bekennen dat op dat moment de lol er voor mij af is en ik aan de bar ga hangen voor een biertje.
Jammer genoeg moet ik bekennen dat het een avond is waarvan ik met met zeer gemengde gevoelens huiswaarts keer. Twee van de drie bands die ik ken en waar ik naar uit keek. Een derde band die me mocht verassen. Maar een smet over de avond van technische issues: geluid wat van begin tot einde ver onder de maat is en een band die begint terwijl blijkt dat de soundcheck gewoon niet deugdelijk is uitgevoerd, met alle zichtbare frustraties tot gevolg. Een avond die de bands geen recht doet. Bijzonder jammer voor de organisator, waarvan ik weet dat zijn motivatie tot het organiseren van deze shows puur enthousiasme voor de muziek is en niet commercie…