Het binnenhalen van zanger Lee Small (SHY, The Sweet, Phenomena) door gitarist Martin Kronlund (Gipsy Rose, Dogface, Phenomena) is een absolute meesterzet. Lee’s enorme bereik bepaald namelijk de kwaliteit van Closer To The Truth. Hoewel de gedachte was een jaren zeventig plaat te maken vermengd met jaren tachtig melodieuze hardrock is het toch vooral de laatst genoemde muziekstroming die de overhand heeft. Daar kan het gebruik van de Hammondorgel (toch een icoon uit de jaren zeventig) met de behendige vingers van Anders Skoog (Dogface) aan de toetsen weinig aan veranderen. De basis is namelijk opzwepende elektrische gitaarpartijen die gedragen worden door bas, drums en die al eerder genoemde Hammondorgel. De productie staat als een huis. Daardoor is het echt een genot om naar deze plaat te luisteren. Dat de heren al wat langer in de muziekbusiness rondlopen zorgt er voor dat de nummers gewoon prima in elkaar zitten. Dit is melodieuze hardrock zoals het hoort. Met dank aan de ervaring maar vooral door die uitstekende strot van Lee Small is dit een van de beste melodieuze hardrockplaten van de laatste jaren. Wat een energie, kracht en enthousiasme. Heerlijk!