Kingsmen – Revenge.Forgiveness.Recovery

Kingsmen heeft zoals vele bands hun ups en downs gekend. Maar door te leren van de fouten en op te staan wanneer het even fout was gegaan is de band er sterker uitgekomen. Het resultaa is het debuualbum Revenge.Forgiveness.Recovery dat door SharpTone Records is uitgebracht.
Een album dat gestoeld is op een basis van metalcore, maar Kingsmen heeft zich niet beperkt tot dit genre en heeft de vrijheid genoten om andere elementen naadloos te vermengen met het metalcoregeluid.
Dat start als met Until I Departed, dat meteen een heerlijke vibe heeft. Het tempo is opzwepend en het spel van kracht en intensiteit is subtiel neergezet wat een extra accent krijgt door de variëteit aan zangstijlen.
In World On Fire wordt het tempo even lekker opgevoerd en wordt duidelijk dat de metalcore als basis dient voor het geluid van Kingsmen. Een sterk gitaargeluid is het ultieme startpunt voor de melodieuze groove. Hier worden grunts en clean vocals zo neergezet dat ze in een duet voor extra diepte zorgen. Wanneer een vette breakdown wordt ingezet weet ik dat dit album nog veelbelovend gaat worden.
Nightmare is gestoeld op een goede melodie waarin het drumwerk zorgt voor de nodige snelheid. Na verloop van tijd zorgen muziek en zang samen voor een goede groove die lekker blijft hangen terwijl er een licht oosters tintje als een nevel over de compositie valt.
Met Waste Away komt er enigszins wat rust. Niet dat we hier met een ballad te maken hebben, maar de compositie is gewoon wat toegankelijker en rustiger neergezet dan het voorgaande. Vooral de meer ingetogen clean vocals zorgen hiervoor. De toegankelijke lijn wordt doorgezet in Outsider hoewel hier een aantal stevige muzikale interrupties voor de nodige adrenaline zorgen. De metalcore wordt hier vermengd met wat thrashmetalinvloeden voordat het refrein weer in al zijn glorie de overhand neemt.
Kingsmen laat zich muzikaal zeker niet voor één gat vangen wanneer Oppresor van start gaat. We hebben al een hoop zijwegen mogen verkennen. De stop gaat van de fles wanneer de deathcore zich infiltreert in Oppresor. Behalve kracht en snelheid is het staccato-spel halverwege als een repeterende breakdown als een kleine bomexplosie in je hersenen.
Met Pleasure In Vengeance gaat Kingsmen lichtelijk richting de metalcore die Parkway Drive tegenwoordig met succes uitdraagt. De band blijft verbazen en zeker wanneer je Relapse beluistert. Een lieflijk instrumentaal stuk in het geweld dat je achter de rug hebt om afsluitend nog even alle elementen uit de diverse genres samen te pakken in Death Of The Sixth.
Kingsmen laat met dit debuutalbum een sterk gevoel achter en laat met dit veelzijdige en professionele geluid horen dat de toekomst er helemaal niet zo slecht uit gaat zien.