Per W is met dit tribute-album niet aan zijn proefstuk toe. Hij was in 2001 samensteller van de dubbele CD 1,2,3,4… A Lo-Fi Ramones Tribute met Belgische en internationale bands die nummers van The Ramones coverden (en maakte deel uit van een reeks bands op dat dubbelalbum). Nederland was op dat dubbelalbum vertegenwoordigd door actrice Anke Helsen (Stien Struis uit Piet Piraat), die I Don’t Wanna Go To The Basement bracht. Per W is in 2015 ook de helft van het duo The Claudio Serpentino dat op hun Wide Album, onherkenbare versies van Beatles-tracks verzamelt. Zoek op YouTube naar Surgeon Pepper’s Lonely Heart Transplant en u weet meteen wat ik bedoel.
The Velvet Underground is natuurlijk een ander paar mouwen. Hun muziek is op zich al een heel stuk minder toegankelijk dan die van de Beatles of Ramones. Lou Reed en John Cale waren hun tijd ver vooruit en als je dat vertaalt naar vandaag, kom je misschien uit bij dEUS of Evil Superstars, als we dan toch bij de Belgen blijven. Het vervangen van de banaan op de iconische Velvet Underground-hoes door een inhaleertoestelletje, belooft ergens iets in die richting, maar Per W blijft bescheiden, respectvol en dus dicht bij de originele versies. Overigens is de Velvet Underground al zo vaak gecovered dat je al heel ver moet afwijken om nog origineel uit de hoek te komen.
Een aantal VU-covers krijgen een rock-make-over, met meer bas en drum. Dat geldt voor Foggy Notion en openingstrack Real Good Time Together. Die songtitel als eerste nummer geeft het eigenlijk helemaal weg: Per W wil niet keihard muzikaal scoren met Inhale Slowly And Feel, maar gewoon zijn favoriete nummers van zijn favoriete band opnemen.
Een paar tracks krijgen een postpunk-vibe dankzij een onheilspellend-diepe bas. Dat geldt o.m. voor European Son en Venus In Furs en ook wel – maar in mindere mate voor Per W’s versie van Lady Godiva’s Operation.
Per W’s dochter Mona krijgen we een eerste keer te horen op het onschuldige Afterhours, in de rol van Maureen Tucker. Ze doet ook nog wat backings en op de bonusnummers op de CD die bij het vinyl hoort, krijgt ze de rol van Nico in Femme Fatale. Mona klinkt wat –misschien gespeeld – schuchter, maar heeft een prima stem.
Met de vijf extra nummers op de CD-versie is iets aan de hand. Blijft het op het vinyl-album tien tracks lang vooral heel ernstig, dan valt bij deze bisnummers het speelplezier op. Alsof eerst de stress weg moest ebben voor het echt leuk werd in de studio. Dat hoor je nog het meest op Waiting For The Man en op het ronduit vrolijke Beginning To See The Light.
Inhale Slowly And Feel is een prachtige introductie voor wie de Velvet Underground nog moet beginnen ontdekken. U zal er vast zoveel plezier aan beleven bij het beluisteren als Kloot Per W bij het opnemen.