Leadzanger Mark Johnston klinkt enorm als Sick Of It All’s Lou Koller. Ik dacht zelfs even dat we met een gastvocalist te maken hadden. Hij schreeuwt met boos klinkende stem dat hij niet meer boos is op Anger And Acceptance. Zo klinkt hij niet bepaald, wat de boodschap van een ouder en wijzer geworden mens niet helemaal doet overkomen. De cleane zang die de schreeuwerige zang begeleidt op Make Your Own klinkt wat misplaatst. Alsof iemand een heel ander nummer aan het zingen is terwijl het originele nummer op de achtergrond speelt. De cleane zang komt wat beter uit de verf wanneer het wat meer geïsoleerd wordt zoals op titelnummer Knelt Before. Op Firewatch zorgen die cleane vocalen voor een sterke skatepunk vibe, het maakt het nummer catchy. Toch klinken de cleane vocalen net niet helemaal lekker maar ik kan er niet precies mijn vinger achter krijgen of het ligt aan de productie of gewoon de stem / vaardigheden van de zanger. Op Live With Myself, wat meer klinkt als een alternatieve rocksong klinkt het stemgeluid wel prima op de cleane stukken. Choices is een lekker vlot nummer in de stijl van H2O wat me ook wat doet denken aan Street Dogs. All The Kids is weer volop Sick Of It All en ik zie live de genoemde kids al bovenop elkaar springen in een ouderwetse hardcore pile-up. My Legacy To You begint lekker zwaar, dreigend en bijna doomy als een ouder Life Of Agony nummer voor over te gaan in een soort motivational speech.
Qua compositie zitten de nummers aardig in elkaar met veel afwisseling. Soms lijken de moshbare bruggetjes echter wat te veel als verplichting te worden toegevoegd, net als de gitaarsolootjes.
Het album is erg gevarieerd, maar in die gevarieerdheid dreigt ook een onevenwichtigheid waarbij sommige nummers niet door dezelfde band lijken te zijn gemaakt. Op de momenten dat de verschillende elementen wel effectief met elkaar worden verweven vangen we een glimp op van wat deze band kan zijn, en die belofte is zeker wel iets wat me bevalt.