De Canadese heavy metal band onder leiding van zangeres Kobra Paige slaat weer ijzersterk en meedogenloos toe. Teksten over innerlijke strijd en onrecht in de wereld, de nummers volgen elkaar in een rap tempo op. Het eerste nummer van het album is Gotham, een tekst over een verdorven en verdoemde stad waar mensen dood gaan door andermans leugens. You Don’t Know gaat over die relatie waarin je je elke keer weer schaamt voor wat de ander zegt. De ander creëert jouw werkelijkheid en zo zou het niet moeten. Er zijn alleen maar lege conversaties, geen echte gesprekken. Het nummer heeft heerlijke stevige gitaar riffs, de boosheid spat eraf. Gitaristen Jurekk Whipple en Jasio Kulakowski kunnen zich lekker uitleven. Tussen de riffs in is het eigenlijk een vrij rustig nummer.
Light Me Up begint met een rustige gitaar intro en dito zang. De tekst gaat over de eenzaamheid van die ander, het lijden alleen, zonder anderen. Maar de ik persoon zal je vinden en nooit verlaten. Het zijn allemaal teksten waar wel iets van waarheid in schuilt, een soort kleine boodschappen. Samen met de muzikaal goed uitgebalanceerde nummers zorgt dit er voor dat er drie kwartier lang goede nummers voorbij komen. Manifest Destiny is een stevig rock nummer en Victim wordt zelfs nog wat ruiger. Met een flinke dosis agressief gitaarwerk schudt het de hele boel weer even lekker op. Hell On Earth kent een stevige intro en ook weer stevige gitaar riffs. De vocalen zijn niet dik bovenop het instrumentale deel gelegd, het vult elkaar perfect aan. Al met al staan hier tien sterke composities bij elkaar, die zeker menig hart sneller zullen doen slaan.