Er zit een mooi verhaal achter de opener en titelsong Toby Arrives. Er was een jamsessie gepland met toetsenist Toby Marshall, drums en Hammond B3 stonden al klaar en Koch zei “Let’s do a shuffle in G”. Het resultaat daarvan is deze track.
En dat terwijl Toby Marshall zich eigenlijk had teruggetrokken uit de muziek om zijn kinderen te zien opgroeien. Begrijpelijk, maar wel doodzonde. Want Marshall is een meester op het Hammondorgel en dat mag hij op dit album laten horen.
Greg Koch is typisch zo’n musician’s musician. Elke blues- en jazzgitarist kent hem en bewondert hem, het grote publiek kent hem minder goed. Hij is de meester van de stijl die chicken picking wordt genoemd of meer algemeen hybrid picking. Het wel zeggen dat hij fingerpicking en flatpicking (met plectrum) combineert. Hij slaat sommige snaren aan met het plectrum en andere met zijn middelvinger, ringvinger en pink. Het levert een speelse stijl op, die stiekem best ingewikkeld is.
Begeleid door Koch’ oudste zoon Dylan op drums delen Koch en Marshall meestal de solospots. Het levert acht songs op waarin blues wordt doorspekt met gelijke delen country, jazz, funk en rock. De titewlsong mag dan een jam geweest zijn, het zou me niet verbazen als het grootste deel van dit album zo ontstaan is. Let’s Get Sinister heeft bijvoorbeeld een bluesy basis, waar Koch en Marshall zich beurtelings het apezuur soleren, zonder te vervallen in kijk-mamma-zonder-handen-solo’s.
Het is waar, instrumentale muziek zal niet iedereen even goed liggen. Maar wanneer je zoals ik blues, gitaarsolo’s en Hammondorgel een onweerstaanbare combinatie vind, zul je je prima vermaken met Toby Arrives.
Greg Koch website