Kowai – Dissonance

Kowai is een Nederlandse zeskoppige metal band. Met al een mooi lijstje van meer dan zestig optredens op festivals en radiozenders komt de band met hun debuutalbum Dissonance. Ik mocht de band ook al een paar keer eerder live zien en was al onder de indruk van hun live performance. Erg blij was ik ook te horen dat de band hard aan het trekken is naar grotere bekendheid door het uitbrengen van hun debuutalbum. Niemand minder dan Joost Van den Broek (ex After Forever) en Jeffrey Revet (Stream Of Passion) hebben gewerkt aan de productie van het album.
Het album telt negen nummers en steekt van wal met het bombastische Yield. Het nummer begint op een toon zoals je die ook zou kunnen verwachten bij Within Temptation. Electronisch, episch en pakkend. Ook het stemgebruik lijkt erg veel op die van Sharon. Wellicht heeft de band ook hier een voorbeeld aangenomen. Het is een fijn nummer wat rustige met wat meer snellere stukken elkaar afwisselt. Ook de grunts werken fijn.
Verder met In Retrospect. Het nummer begint innemend met alleen gitaar en piano. Al snel worden deze versterkt door gitaar en drums. Het nummer borduurt feilloos verder op het vorige nummer al weegt deze een stuk zwaarder. Ook het stemgebruik van Laura wordt op de proef gesteld. De hogere noten komen er niet altijd even krachtig uit.
Het derde nummer wat we vinden op het album is Fallen Behind. Een nummer waar Laura duidelijk haar emoties kwijt kan. Van catchy tot heel innemend. Het komt allemaal voorbij in dit nummer.
The Promise lijkt een ballad te worden maar niets is minder waar. Al snel beukt het nummer verder. Het nummer zit net als de rest van het album niet complex in elkaar en luistert makkelijk weg.
Pride is wat mij betreft de topper van het album. Het is al mijn favoriet live en ook op het album. Het nummer begint met alleen de klanken van piano die Laura begeleiden. Heel klein en pakkend luistert het nummer fijn weg. Ook de chello geeft het een magische aanvulling. Op de helft van het nummer springt de rest van de band bij en krijgt het nummer alsnog de bekende Kowai sound. Een pakkende gitaarsolo mag hierbij zeker niet ontbreken en die krijgen we dan ook te horen.
Man’s Downfall pakt het gelijk wat meer up tempo en duisterder aan. De sfeer wordt mede door de diepe grunts gecreëerd. Ook hier bespeur ik weer invloeden van de oude Within Temptation. Heerlijk om te horen!
Earth Below gaat op de duistere tour verder en bied ruimte voor net wat meer up tempo en pakkende stukken. De engelachtige stem van Laura werkt hier fijn.
Het achtste nummer wat we vinden op het album is het melancholische Undisgraced. Ook hier werken de rustige stukken fijn afgewisseld met wat sneller materiaal.
De hekkensluiter Ice Cold Sun begint op de zelfde toon als waar het album mee begon. Haast op een filmachtige manier voel je het nummer opbouwen naar de climax. De band gaat nog een laatste keer helemaal los. Met zijn ruim zes minuten is het ook gelijk het langste nummer op het album.
Het album om kort te gaan:
Het is duidelijk dat deze band veel potentie heeft om groter te worden in deze scene. Een stevig fundament is gelegd waar zeker nog verder op gebouwd kan worden. Af en toe mis ik wat meer complexe stukken om het album nog boeiender te maken dan het nu al is. Het is duidelijk dat we van deze band in de toekomst nog meer albums mogen gaan verwachten. Voor liefhebbers van het ouder werk van Within Temptation is dit een album om zeker in de kast te willen hebben.
Line up:
Laura van Nes – zang
Bertran Zwijnenburg – zang en gitaar
Arjen Bosma – gitaar
Ruben Marrenga – toetsen
Rik Beerthuizen – bass
Joost Lobbes – drums
Tracklist:
Yield
In Retrospect
Fallen Behind
The Promise
Pride
Man’s Downfall
Earth Below
Undisgrased
Ice Cold Sun