De Zwitserse band Krokus, actief sinds 1976, heeft deze keer besloten om niet één cover, maar een heel album vol af te leveren. Twaalf covers en één eigen nummer vormen de ingrediënten van dit album. Persoonlijke favorieten worden moeiteloos omgevormd naar eigen maatstaven. De tracklist is een mooie mengeling van jaren zestig en zeventig pop en rock, een mooie mix. Nummers van Bob Dylan en Black Sabbath, maar ook van Queen en The Rolling Stones. Moeiteloos staan deze songs naast elkaar op het album.
Het openingsnummer is verrassend, waar je een hit zou verwachten kiest Krokus voor N.I.B. van Black Sabbath. Helaas blijft het bij een instrumentale interpretatie van ruim één minuut, om daarna moeiteloos over te gaan in Tie Your Mother Down van Queen. Lekker stevig en ruig gespeeld, en mede door de karakteristieke stem van zanger Marc Storace wordt het een geheel eigen nummer. Van de originele, eerste line-up is alleen Chris von Rohr (bas & zang) nog terug te vinden op dit album. De nummers op het album zijn een hommage, een eerbetoon aan de artiesten die de muziekwereld nog moesten verkennen, en die het uiteindelijk mogelijk hebben gemaakt dat een band als Krokus kan doen wat ze doen, aldus Von Rohr. Om tot een uiteindelijk tracklist te komen, werden er maar liefst vijftig nummers gespeeld en weer gespeeld.
Repeteren en oefenen om te kijken of een nummer omgezet kon worden naar een eigen nummer. Uiteindelijk bleven er twaalf nummers over. Rockin’ In The Free World van Neil Young, Quinn The Eskimo van Bob Dylan en Jumpin’Jack Flash van de The Rolling Stones, allemaal worden ze naar de hand van de Zwitserse band gezet, schijnbaar moeiteloos maar wel met respect naar het origineel. Het achttiende album van deze band is er één met een zeer persoonlijk tintje, en het is mooi om daar als muziekliefhebber deelgenoot van te worden. Ook live zal de band zijn weg wel vinden tijdens de aanstaande Europese toer, waar ongetwijfeld ook nummers van dit album gespeeld gaan worden.