Kurt Vile & The Violators – Doornroosje (Nijmegen) 13/03/2016

Afgelopen jaar bracht Kurt Vile een nieuw album uit. B’lieve I’m Goin’ Down is alweer het zesde album van het voormalige The War On Drugs-bandlid. Hij timmert dan ook al een behoorlijke tijd aan de weg en doet dit niet onverdienstelijk. Samen met zijn band The Violators is hij een paar dagen in ons land om wat optredens te verzorgen. Nadat hij eerst Utrecht bezocht voor een optreden is nu Doornroosje in Nijmegen aan de beurt. Rockportaal.nl is nieuwsgierig en zet voet in de Rode Zaal….
De Rode Zaal is een synoniem voor de grote zaal van Doornroosje. Als we binnenkomen is voorprogramma Imarhan net begonnen. De Algerijnse formatie neemt de bezoekers mee op een muzikale trip door de woestijn. Dit is niet de Amerikaanse woestijn zoals we die kennen van de Desert Sessions waar Queens of the Stone Age en Kyuss hun inspiratie vandaan halen. Het gaat om de Sahara, waar een heel andere soort muziek gemaakt wordt. Imarhan klinkt veel wereldser door het gebruik van de vele trommels in hun muziek. Ook de ritmes zijn heel wat anders. Imarhan zingt daarbij niet in het Engels, waardoor het lastiger wordt om de inhoud van de nummers te kunnen volgen. Hierdoor luisteren we meer naar het geheel wat Imarhan laat horen. De ritmische klanken doen velen wat meedeinen, maar na een tijdje wordt het ietwat eentonig. Dit is simpelweg te wijten aan het gebrek van het niet kunnen volgen van de teksten en de nummers die veel op elkaar lijken. Wel zien we een band die het erg naar hun zin heeft in Nijmegen en hun kleurrijke outfits passen prima bij Imarhan, maar dit maakt het nog geen ideale opener.
Als voor de tweede maal de lichten doven in Doornroosje is het aan Kurt Vile & The Violators om een uitverkochte zaal op zijn kop te gaan zetten. De zanger trapt vandaag af met een drietal nummers van het nieuwe album B’lieve I’m Goin’Down en hiermee ligt meteen de focus op deze release. Soms klinken bands net zoals ze op het album klinken, maar bij Kurt Vile mag het allemaal net iets harder. Iedereen kijkt en luistert aandachtig en tijdens het derde nummer en tevens single Pretty Pimpin wordt er zelfs wat meegezongen. Het meezingen maakt Kurt Vile nog niet tot een bekende pop- of rockster. De frontman zegt bijna niets tegen het publiek en er kan nog net een “Hello” of “Thank You” vanaf. Hij laat eerder muziek voor zich spreken en neemt de bezoekers mee op een psychedelische folktrip vol met classic rock en uitgerekte solo’s.
De trip kent de nodige variatie. Zo voeren ze met regelmaat het tempo wat op en mogen de gitaren alsmaar harder klinken, zodat zelfs achteraan op het balkon de klanken luid en duidelijk hoorbaar en voelbaar zijn. Daarentegen weet men ook het tempo er volledig uit te halen, waardoor het soms een te kabbelende trip wordt. Zo kent de show de nodige variatie, waarbij er eigenlijk op het podium niet heel veel gebeurt. De bandleden van zijn Violators laten hun haardossen wat naar voren vallen en spelen een heerlijke set. Halverwege de set laat Kurt in zijn eentje Runner Ups horen en ineens denken we aan de sound van Joy Division, Er is ruimte voor melancholie in Doornroosje, maar niet veel later zou hij met het nummer KV Crimes perfect tussen Neil Young kunnen passen. De set kent de nodige variatie vol met gitaargeweld. Het publiek smult en applaudisseert met grote regelmaat na elk nummer. Soms is het zelfs even lastig om te horen of een nummer nu echt ten einde is gekomen. Doordat de nummers de nodige lengte hebben heeft hij samen met zijn band al bijna een uur en kwartier gespeeld als het laatste nummer heeft geklonken.
Even is het twijfelachtig of er nog wel een toegift komt. Na heel wat minuten wachten keert Kurt Vile terug op het podium en dan is nog onduidelijk of hij eigenlijk wel een nummer gaat spelen. Als hij eenmaal een gitaar vastheeft is het antwoord JA! Peeping Tomboy is wederom een hoogtepunt van de show. In zijn eentje weet hij de zaal opnieuw in te pakken, waarna zijn band nog eenmaal ten tonele verschijnt. Nog eenmaal stelt hij de bandleden aan het publiek voor, waarna ze samen de avond afsluiten met Hunchback. Nog eenmaal ligt Doornroosje aan zijn voeten en geniet van de verrichtingen van deze steengoede band…….