Kutschurft-Kamikaze Kamasutra

Eind 2013 kwam het Utrechtse Doghouse Gallows met een uitstekend album. De meeste leden van deze band hebben echter een alter ego (hoewel ze dat nooit toe zullen geven) dat in de Nederlands(talig)e band Kutschurft speelt. De meest eetlustbedervende band. Naar eigen zeggen lag Kamikaze Kamasutra al drie jaar op de plank, maar waren ze het album helemaal vergeten, totdat ma Smegma ze erop wees. Deze anecdote verwijst meteen naar het tekstuele gedeelte van de nummers, die allen met een flinke knipoog zijn geschreven, maar zeker niet geschikt zijn voor jongeren onder de achttien jaar. In de Verenigde Staten zou er geen stickertje op komen waarin gewaarschuwd wordt voor aanstootgevende teksten, maar zou de complete cd ingepakt worden in zo’n sticker.
Muzikaal is Kamikaze Kamasutra het tegenovergestelde, want er wordt gewoon goede metal gespeeld in de twaalf nummers dat het album telt. Ze maken geen gebruik van één specifieke stijl, maar gebruiken het beste dat metal te bieden heeft.
Zo maken ze dankbaar gebruik van thrashmetal in bijvoorbeeld Worst Kees Scenario, waarin Dr. Schurvt tevens laat horen dat hij in staat is om een stevig potje te grunten. Deathmetal invloeden zijn er echter ook genoeg in bijvoorbeeld Ella Chupa Con Pasion Mi Collar Espanol. Uptempo maar echte rock and roll is de band ook niet vreemd. Luister daarvoor naar onder andere De Droeve Foef. Titelnummer Kamikaze Kamasutra grooved en loopt lekker. Hoewel het nummer erg uptempo start, veranderen het tempo en het karakter van het nummer naarmate het nummer het einde nadert.
Opvallend (en uiters humoristisch) zijn de diverse samples die de nummers inleiden. Dit varieert van Super Grover, Jambers, politieberichten tot Bert en Ernie. Muzikaal wordt er in Hard Geworden Zacht leentjebuur gespeeld bij Led Zeppelin en in Strak In Het Pak komt de invloed van Run To The Hills van Iron Maiden nog even langs in de gitaarriff (en de band herinnerde mij tevens aan Sharp Dressed Man van ZZ Top).
Kamikaze Kamasutra is een album van een inderdaad eetlustbedervende band die met ongelooflijke humor en grof taalgebruik (daarom echt niet geschikt voor jongeren) uitstekende nummers weet te schrijven en halen met dit album de ‘ondeugd’ in mij naar boven.

Related posts

Mötley Crüe – Dr. Feelgood (35th Anniversary)

No Kings Allowed – A New Era

Salem UK – Outer Limits