In 2019 stond KVELERTAK op Graspop. Nadat hun show klaar was zou een van de bands waar ik voor kwam daar spelen en aangezien ik vooraan wilde staan was ik alvast aanwezig. Eerlijk gezegd kan ik me niet meer herinneren wie er na KVELERTAK speelde, KVELERTAK blies iedere andere band die ik die dag zag omver. Na de show riep een van de leden of ik een plectrum wilde, ik was een van de weinige die nog was blijven staan omdat ik de band die daarna kwam wilde zien. Hij vond het mooi om te zien hoe erg ik van de show had genoten en gooie de eerste plectrum die ik ooit ving naar me. Van alle bands die ik op Graspop heb gezien is dit optreden me misschien wel het best bijgebleven.
Het is altijd een traktatie om een nieuw KVELERTAK album te mogen luisteren. Alle albums die deze band sinds de oprichting in 2007 heeft gemaakt, zijn erg goed. Endling is het vijfde album van de band, drie jaar na het uitkomen van Splid, een van mijn favoriete albums uit 2020. Met de album opener Krøterveg Te Helvete weet de band zich alweer te bewijzen. Wat een heerlijke binnenkomer. Stevig gitaarwerk, top vocalen en lyrics waar ik niks van versta (omdat dit in het Noors gezongen wordt). Wat een energie heeft deze band, dit album klinkt weer lekker fris en de nummers zitten fantastisch in elkaar.
De nummers vervelen geen moment en zijn gevarieerd. Zo is de opbouw van Døgeniktens Kvad totaal anders dan die van Paranoia 297. Toch passen de nummers mooi bij elkaar en grijpen ze allen de aandacht. De composities interesseren me enorm en nodigen uit om aandachtig te luisteren. Dit laat zien dat de leden van deze band wel weten hoe ze fantastische nummers moeten schrijven zonder in herhaling te vallen.
Ondanks dat ik niks van de lyrics versta, worden ze erg mooi gebracht door de vocalist. Het is meer dan alleen geschreeuw, er zit veel variatie in de vocalen van Ivar Nikolaisen, die op het tweede nummer, Fedrekult, mooi worden versterkt door backing vocals van Frank Hammersland. Ondanks dat de nummers goed in elkaar zitten, zijn ze allesbehalve goed gemixt. Door overmatig gebruik van compressie gaat er veel detail verloren. Althans, dit is op de digitale versie het geval.
Wederom weet KVELERTAK me aangenaam te verassen. Dit album kent enkel hoogtepunten en is minstens zo goed als ieder ander album in een inmiddels erg mooie discografie. Het gevoel dat deze muziek naar meer smaakt had ik bij het uitkomen van het vorige album al, dat wordt nu alleen maar meer versterkt. Dit is zonder twijfel een van de beste metal releases van het jaar.