Kyros – Four of Fear ep

Adam Warne is de drijvende kracht achter dit kwartet uit Londen. In opvolging van het album Celexa Dreams, dat eerder dit jaar uitkwam, komt op 27 november aanstaande een nieuwe 4 track ep uit.
De band is opgericht in 2012 als Synaesthesia en heeft onder deze naam in 2014 één  gelijknamig album uitgebracht. Omdat de talenten van Adam Warne waren opgepikt en gepromoot door Michael Holmes kreeg dit project vanaf de start een enorme bekendheid. Michael produceerde het geheel en nam uiteindelijk de band mee op tour met zijn band IQ door de UK als voorprogramma. Fans en pers waren erg enthousiast over deze jonge toetsenist/zanger en al snel kreeg de band steeds meer bekendheid. Zo ook hier in Nederland. In de Nederlandse progscene werd ontzettend uitgekeken naar een eerste optreden.  En eindelijk op 17 september 2015 mocht de band openen voor Spock’s Beard in de Boerderij te Zoetermeer. Na deze tour met SB veranderde dit, eigenlijk nog, solo project in een volwaardige band waarna ook gekozen werd voor een andere bandnaam. De naamsverandering naar Kyros werd gecombineerd met de release van de ep BETA welke in 2016 werd opgevolgd door een volwaardig dubbelalbum dat Vox Humana werd gedoopt. Begin dit jaar tekenden Adam en de zijne bij het White Stars Records label van  gitarist John Mitchel (Arena, Frost, Lonely Robot ea) en samen brachten zij op 13 maart het 3e studioalbum Celexa Dreams uit. En dan nu 8 maanden later worden wij weer verwend met een nieuwe, toch wel, bijzondere release.
Ace’s Middle opent de 4 track ep met de in dit geval toepasselijke naam Four of Fear.  Vanaf de eerste seconde is het een overdonderend keyboard orgasme ondersteund door de gitaarpartijen van Joey Frevola. Excentriek, wild en zeker niet geschikt als je gevoelig bent voor extreme prikkels. Maar zoals in de bijsluiter ook al staat aangegeven bestaat deze ep uit vier totaal verschillende bijzondere manieren van nummers schrijven. Als je de eerste 7,5 minuut hebt overleefd neemt Fear of Fear je mee in een totaal andere wereld. Als je niets met old school neo-prog hebt moet je dit maar aan je voorbij laten gaan. Voor het eerst zijn de vocalen van Adam te horen die wij kennen en is het bekende Kyros geluid tussendoor aanwezig. ResetRewind is totaal weer iets anders. Alle registers worden opengetrokken van de keyboard. Ruim 6 minuten dendert het door de speakers. Er zijn momenten dat ik denk aan elektronische rock/dance acts als bijvoorbeeld Cardiacs of the Prodigy. Afsluiter Stop Motion vat de drie vorige tracks eigenlijk samen. Veel, heel erg veel, toetsen in gevecht met gitaar.
Zodra dit nummer web ebt uit mijn gehoor ervaar ik een enorm moment van stilte en rust. Dit zijn vier best intensieve nummers die in een kleine 25 minuten op je afgevuurd worden. Waar je eigenlijk gewend bent om lekker weg te kunnen dromen bij de neo-prog van Kyros is dit een abrupt wakker worden midden in je remslaap. Kortom een erg leuke schijf om de collectie compleet te maken, maar niet één om rustig samen met je progmaten onder het genot van een Leffe Dubbel aan de bar van de Boerderij te beluisteren.