Er staan al twee lange rijen bezoekers voor de 013 wanneer ik daar aankom. Het wordt druk in de 013 vanavond, want er staan 2 grote artiesten op het programma. De Kaiser Chiefs staan in de grote zaal en Lacuna Coil in een volledig uitverkochte Jupiler zaal. Ik ben al vaker in de 013 geweest, dus weet meteen in welke rij ik moet gaan staan. Uiteraard zie ik het ook wel aan de kledingstijl van de bezoekers. De rij met het meeste zwart zal wel de rij voor Lacuna Coil zijn. Maar voor de mensen die niet zo bekend zijn met de 013 is het toch niet helemaal duidelijk en sommigen blijken dan ook in de verkeerde rij te staan.
Eenmaal binnen zoek ik snel een plekje op in de fotopit en wacht op het 1e voorprogramma, de symfonische death metal band Genus Ordinis Dei (G.O.D.) uit Italië. De band is opgericht in 2011 en nadat hun eerste album in 2013 erg goed was ontvangen, kreeg in de band in 2014 de gelegenheid om te werken met producer Marco Coti Zelati, tevens bassist van Lacuna Coil vanaf het eerste uur. Vandaar dus dat G.O.D. mee is op tour met Lacuna Coil. Lacuna Coil vindt deze band blijkbaar helemaal te gek en wil dat de wereld kennis van ze neemt , dus het belooft wat! Een symfonisch intro klinkt door de speakers en de bandleden betreden stipt op tijd het podium. De band zet in een half uurtje tijd een zeer strakke en donkere set neer. Moeiteloos bedient zanger Nick K. zich van melodische screams afgewisseld met diepe grunts, ondersteund door de zware en snelle riffs van de overige bandleden. Om het geheel nog wat donkerder te laten ogen doen ze na een tijdje capes met capuchon om. Als de band klaar is, wordt er massaal geapplaudiseerd, dus wat het gros betreft is G.O.D. een prima band en heeft deze een prima optreden gegeven.
Het tempo zit er goed in vandaag en we lopen nu zelfs wat vóór op schema wanneer de 2e band het podium betreedt. Het is nu de beurt aan de female fronted heavy rockband Forever Still uit Denemarken. Ook dit is een nog jonge band, die voor het eerst in 2013 van zich liet horen en begin dit jaar haar debuutalbum Tied Down heeft uitgebracht. Qua geluid en emotionele zang doet de band wat denken aan Evanescence, vooral in de ballads. Op cd klinken de meeste nummers eigenlijk vrij mak, maar live gaat het er een stuk ruiger aan toe en gaat zangeres Maja Schønning (“Shining” om het makkelijker te maken) als een beest tekeer. Haar stem is niet slecht maar ook niet overal even zuiver te noemen en met name tijdens de wat rustigere stukken klinkt ze wat onvast. Door alle attributen van Lacuna Coil, die alvast klaarstaan, is de ruimte op het podium eigenlijk te klein voor de energieke bandleden en in al hun enthousiasme botsen ze nogal eens tegen elkaar op. “We’ll leave you wih scars!“ roept Maja eigenlijk heel toepasselijk het publiek toe en met dit stevige nummer Scars nemen ze, na een vermakelijk optreden, afscheid van het publiek.
En dan is het al snel tijd voor Lacuna Coil. Het decor is al ingericht en we wanen ons in een creepy ouderwetse cel van een psychiatrische inrichting met hekken en lappenpoppen die er als geestverschijningen uit zien. De Italiaanse alternatieve metal band heeft een nieuw album uit, Delirium, en dat zullen we weten ook. Het geheel staat in het teken van wat ze de afgelopen periode hebben doorgemaakt, zowel qua werk als privé. Met een deels nieuwe bezetting klinkt de band harder en groovender dan ooit tevoren. De harde kern is gebleven, de vocalisten Cristina Scabbia en Andrea Ferro en bassist Marco Coti Zelati. De gitaarpartijen zijn nu overgenomen door Diego Cavallotti en de drums door Ryan Blake Folden. Tijdens het intro komt als eerste de drummer op en de bassist en de gitarist nemen plaats achter de hekken. Ze hebben hun gezichten geschminkt en hebben pakken aan helemaal in de stijl van de inrichting. Dan komen Cristina en Andrea op, en gaat de beuk er meteen in met het nummer Ultima Ratio van het nieuwe album. De twee zijn goed op elkaar ingespeeld. Ze hebben inmiddels wel wat ervaring opgebouwd na al die jaren en het is duidelijk te zien dat ze er nog steeds veel zin in hebben. Hun podiumperformance is zeer dynamisch. Beiden hebben ze zich verder ontwikkeld als goede vocalisten en met name Andrea klinkt donkerder en bedient zich vaker van zware grunts. Helaas staat de zang af en toe wat zacht in de mix. Meezingers uit het verleden zoals Heaven’s A Lie en Depeche Mode-cover Enjoy The Silence worden luidkeels meegzongen met het publiek. Dan vertelt Cristina iets over de moeilijke periode die zij de afgelopen jaren heeft doorgemaakt en roept het publiek op “We Fear Nothing!” met haar mee te roepen. In het nummer Nothing Stands In Our Way geeft ze de boodschap mee niet bang te zijn als het tegenzit en je eigen weg te volgen. Dan verdwijnen de bandleden even van het podium om terug te keren met een drietal toegiften. Helaas is het optreden met een uur en een kwartier best wel snel voorbij, o.a. omdat er plaats moet worden gemaakt voor het dansfeest Zer00s Heroes. Maar we kunnen in ieder geval terugkijken op een zeer geslaagd avondje metal!
Setlist G.O.D.: You Die – Embracing The Earth – Halls Of Human Delights – Flemish – Red Snake – Roots And Idols Of Cement
Setlist Forever Still: The Last Day – Awake The Fire – Miss Madness – Fight – Once Upon A Nightmare – Breathe In – Save Me – Scars
Setlist Lacuna Coil: Ultima Ratio – Spellbound – Die & Rise – Heaven’s A Lie – Blood, Tears, Dust – Ghost In The Mist – The Ghost Woman And The Hunter – Trip The Darkness – Downfall – You Love Me ‘Cause I Hate You – Our Truth – Enjoy The Silence (Depeche Mode cover) – Nothing Stands In Our Way – Encore: Delirium – Zombies – The House Of Shame