Lacuna Coil – Broken Crown Halo

Het zijn drukke tijden in de female fronted metal wereld. Een heleboel bands komen met nieuwe releases. Je ziet haast door de bomen het bos niet meer. Lacuna Coil is ook één van die bands die inmiddels met hun zevende album “Broken crown Halo” op de proppen komt. Lacuna Coil is de band rondom boegbeelden Cristina Scabbia en Andrea Ferro. Een poosje geleden melden beide Cristiano’s te stoppen bij de band omdat ze andere prioriteiten moesten gaan stellen. Gelukkig hebben beide mannen nog wel hun volledige inzet getoond en hebben alles wat ze hadden in het album gestopt. Een knaller is het zeker geworden! Het album zag het levenslicht op 31 maart.
Nothing Stands In My Way laat gelijk horen welke weg de band is ingeslagen. Op een groovy manier dreunt het nummer verder en bied het zelfs ruimte voor wat grunts. Iets wat ik me niet kan herinneren ooit bij Lacuna gehoord te hebben.
Verder met Zombies die wat sneller in tempo is dan het eerste nummer. De mars achtige beat in het nummer luistert lekker weg. Ook mag een strakke en vlijmscherpe gitaarsolo niet ontbreken. Duidelijk is dat dit nummer geschreven is op Cristina haar lijf. Als echte die hard horror liefhebber mag een song als deze niet ontbreken.
Hostage To The Light laat mooi het vocaal bereik van Cristina horen. Het nummer pakt minder groovy uit dan de eerdere nummers wat een mooie afwisseling bied op het album.
Victims is het vierde nummer wat we vinden op het album. Hier bespeur ik een terug greep naar eerdere albums als Karmacode. De vertrouwde Lacuna Coil sound maar dan in een frisser jasje. Duister door de diepe stem van Cristina en toch pakkend luistert het nummer lekker weg. Ook hier wordt een nieuw experiment gebruikt. Een soort van rapachtige toevoeging word gedaan door Cristina. Gedurfd maar het werkt perfect in dit nummer.
Die and Rise komt weer behoorlijk groovy uit de hoek met een diepe bas loop erin. De samensmelting in vocalen van Cristina en Andrea werken perfect. Misschien is dit wel de Lacuna Coil magie die al die jaren al perfect werkt. De band draait inmiddels alweer zestien jaar mee en zijn nog steeds niet van deze bijzondere manier van zang afgestapt.
Verder met I Forgive (But I Won’t Forget Your Name) die in dezelfde stijl verder gaat als het vorige nummer. Deze zal het zeker live goed gaan doen en de band zal zeker heel wat springende mensen mogen verwachten. Cybersleep pakt het iets rustiger aan. Het nummer ligt ontzettend makkelijk in het gehoord. Mede doordat het nummer niet complex in elkaar zit en de hypnotiserende stem van Scabbia luistert dit nummer lekker weg. Van een fragiel stemgebruik tot de hogere tonen komt het allemaal voorbij. Het lijkt Cristina ook maar geen enige moeite te kosten.
Cybersleep voelt melancholisch en zwaar aan. Op een rustige manier laat het een stukje van onze wereld zien en voelen. Een wereld van pijn en misleidingen.
Infection is al het achtste nummer op het album. Ook hier bespeur ik weer een hoog gehalte van de oude Lacuna sound wat zeker niet verkeerd is. Waarom zou je er niet op terug vallen als blijkt dat dit eerder al meer dan goed heeft gewerkt. Die bas en rollende drums zijn hier de magische woorden.
Bij I Burn In You werkt de afwisseling erg fijn tussen Andrea en Cristina. Daar waar Andrea de coupletten zingt neemt Cristina de refreinen voor haar rekening. Het nummer komt hier en daar toch wat venijnig uit de hoek door het toevoegen van diepe basloopjes en beukend drumwerk.
In The End I Feel Alive zet in dezelfde lijn het album verder. Groovy , recht toe recht aan en vol gas vooruit. Het nummer beukt als een malle en blijft boeiend van begin tot eind. Komt het door het tikkeltje duistere wat de band laat doorschemeren? Het zou zomaar kunnen.
Als laatste nummer vinden we One Cold Day op het album. Het nummer begint duister door diepe en mysterieuze piano melodieën die al snel versterking krijgen van gitaar. Dit is ook het langste nummer van het album en misschien ook wel het rustigste. Met zijn ruim zes minuten is dit een waardige afsluiter van het album.
Het album om kort te gaan: Lacuna Coil, hoe kan je er niet van houden. Geheel op eigen wijze houd deze band zich al zestien jaar staande tussen al dat metal geweld. Als je van diepe bas, groovy sound en pakkende teksten houd dan is Broken Crown Halo een album voor jou. Het album zit niet complex in elkaar en bevat veel cinematische invloeden waardoor het album een breed publiek aan zal spreken. Helaas geen cover op het album wat een beetje een gewoonte is geweest van de laatste albums. De band lijkt ook zijn terug keer gevonden te hebben naar eerder werk. Vooral invloeden van albums als Karmacode en Comalies zijn met regelmaat terug te vinden op het album. Een gaaf album om zeker in de collectie te hebben.
Tracklist:
Nothing Stands In Our Way
Zombies
Hostage To The Light
Victims
Die & Rise
I Forgive (But I Won’t Forget Your Name)
Cybersleep
Infection
I Burn In You
In The End I Feel Alive
One Cold Day
Line up:
Cristina Scabbia – zang
Andrea Ferro – zang
Marco “Maus” Biazzi – gitaar
Cristiano “Pizza” Migliore – gitaar
Marco “Maki” Coti-Zelati – bas
Cristiano “Criz” Mozzati – drum