Lacuna Coil – Dark Adrenaline

Lacuna Coil is echt een band die muziek maakt die moeilijk te omschrijven valt. Het is krachtig, mysterieus en donker maar tegelijkertijd ook toegankelijk. Dit Italiaanse zestal brengt hun zesde album uit genaamd “Dark Adrenaline”.  Lacuna Coil staat er om bekend zichzelf steeds weer op te zoeken om met een nog beter album te komen dan het vorige album. Steeds weten zij zichzelf weer te overtreffen en als je dacht dat na “Shallow Life” (wat uitkwam in 2009) je alles al hebt gehoord van deze band, dan heb je het zeker mis. De band houd niet van zichzelf herhalen en komt met een, meer dan ooit, compleet “Dark Adrenaline”.
De opener van het album ”Trip The Darkness” laat gelijk horen dat de band hun duistere teksten nog steeds niet verafschuwd. Het nummer voelt zwaar aan en gooit gelijk de beuk erin door diepe drums en pakkende en catchy lyrics. De rode draad in dit nummer, en wat ook zal te volgen zijn door het hele album, zijn de thema’s: Verdriet, woede, boosheid, kracht opwinding en eigenwaarde. Bij dit nummer is inmiddels een videoclip gemaakt en is te vinden op de website van Lacuna Coil.
Dezelfde up tempo lijn word doorgetrokken in het tweede nummer ” Against You” met zelfs nog een tandje harder bijgezet. In het midden van het nummer wordt er plaats gemaakt voor een klein rustmomentje door een erg strakke gitaarsolo die om je oren klettert. Daarna wordt er vol gas weer verder gespeeld en het nummer vliegt voorbij.
Wanneer “Kill The Light” zich meld hoor je gelijk dat dit een erg toegankelijk een safe nummer is wat het heel erg goed zal doen life. Het gevoel om op de beat mee te springen is heel erg nadrukkelijk aanwezig en voor je er ook maar erg in hebt zit je mee te stampen met je voeten.
De eerste tonen van “Give Me Something More” lijken aan te geven dat de band het nu even wat rustiger aan gaat doen maar niks is minder waar. Pakkend en dreunend gaan ze verder met waar ze gebleven waren. In het nummer wordt ruimte gemaakt voor stukjes overwegend tekst wat afgewisseld wordt met gitaar riffs. Erg aangenaam om naar te luisteren.
“Upside Down” laat gelijk merken dat dit nummer staat als een huis. Het heeft het typische Lacuna Coil geluid wat ook te vinden was op het album “Karmacode”( 2006). Ook hier knalt er een gitaar solo om je oren die bijgestaan wordt door beukende drums en bass.
We zijn alweer in het midden van het album aangekomen met het zesde nummer “End of Time” Een rustige intro wordt afgelost door gelijk de beuk erin te gooien voor even om daarna plaats te maken voor Cristina Scabbia’s stem bijgestaan door Andrea Ferro. Een duidelijk rustiger nummer wat meer aandacht en ruimte schenkt aan de lyrics wat het geheel dromerig maakt.
“I Don’t Believe In Tomorrow” begint duister en laat je voelen dat dit een duister nummer wordt en dat gevoel klopt ook. Stomend, beukend gaat het nummer verder met een vooral zwaarder en duisterder voelend stemgebruik van Andrea. Rond de derde minuut gooien de gitaristen en de drummer alle woede eruit die ze in zich hebben wat het nummer nog meer kracht bij zet.
De eerste tonen van “Intoxicated” komen wat psychedelisch over. De catchy stem van Christina komt hier heel goed over en past precies in het thema “Intoxicated”.
Het negende nummer op de setlist is “The Army Inside” wat met een mars achtige drum begint, en de pakkende stem van Andrea, waardoor je zo zou mee gaan marcheren op de beat. Ook met dit nummer wordt er op safe gespeeld en zou zo in de rock top 40 passen. Dit is niet slecht bedoel, het is een heerlijk nummer om naar te luisteren. Ook hier vind je in het midden van het nummer een erg
strakke, huilende gitaar solo terug wat leid tot het hoogte punt van het nummer.
“Losing My Religion”, de titel zet mij aan het denken. Zou het……? Jawel, een cover van het welbekende nummer van R.E.M. Om eerlijk te bekennen duurde het even voor ik het doorhad dat het om dit bekende nummer gaat. Lacuna Coil heeft er compleet hun eigen draai aangegeven, waardoor het in eerste instantie onbekend overkomt. Het nummer smaakt naar meer en ook nu lijkt dit een bekend patroon te worden om een cover toe te voegen aan een album. Op het vorige album was ook al een cover te vinden die ook erg fijn in gehoor lag. Good job!
Met “Fire”zijn we bijna aan het einde gekomen van dit erg aangename album.  Ook met dit nummer wordt er redelijk op safe gespeeld. Het is erg toegankelijk en je zou zo de lyrics mee kunnen zingen. Het komt zo vertrouwd en bekend over.
Het laatste nummer “My Spirit” wat op het album te vinden is begint loom en voelt zwaar aan. Met een lengte van bijna zes minuten is dit ook het langste nummer op het album. Een rustige afsluiter van een erg gaaf album. Ruimte wordt er gemaakt voor een mooi stuk Italiaanse tekst wat rustig voorgedragen wordt.
Kort omschreven kan ik wel zeggen dat Lacuna Coil na hun carrière van vijftien jaar nog geen sporen laat zien van rustig aan gaan doen. Een als een huis staand album wordt hier neergezet en ik ben dan ook erg benieuwd naar hoe de nummers live gaan klinken!
Line Up:
Cristina Scabbia: zang
Andrea Ferro: zang
Marco “Maki”Coti Zelati: Bas gitaar en Toetsen
Cristiano “Pizza” Migliore: Gitaar
CriZ: Drums
Maus: gitaar en lead gitaar.
Tracklist:
Trip The Darkness
Against You
Kill The Light
Give Me Something More
Upside Down
End Of Time
I Don’t Believe In Tomorrow
Intoxicated
The Army Inside
Losing My Religion
Fire
My Spirit

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer