Vanavond staat Lagwagon op het podium van de Next, de kleine zaal van 013. Punkminded Nederland heeft dan ook de weg naar Tilburg gevonden en bij binnenkomst wordt men al getrakteerd op flinke merchandise-stands met spullen van de optredende acts. Er wordt door de bezoekers al menig shirt of LP gekocht, maar menigeen baant zich al een weg naar de zaal waar het allemaal moet gaan gebeuren vanavond.
Allereerst mag de Duitse band Shoreline de zaal van de Next komen opwarmen. De punkrockers uit Munster is een band met een boodschap, ze dragen graag politieke statements uit, spreken ze openlijk uit tegen racisme en ook zouden ze het niet erg vinden als iedereen een vegetariër wordt. Deze boodschappen weet Shoreline mooi te verpakken in een flink aantal songs en deze krijgt Tilburg voor de kiezen. Shoreline speelt dan ook een gedreven set waarbij voornamelijk nummers van het nieuwste album Growth op het menu staan. Het publiek staat er bij en kijkt er naar, maar de vlam wil nog niet in de pan slaan. Een paar fans helemaal voorin gaan gelukkig wel uit hun dak, het is een lastige opgave om als voorprogramma te overdonderen, eveneens door het feit dat de zaal nog steeds langzaam volloopt. Het dreigt niet enorm druk te worden in Tilburg of men komt simpelweg wat later. Gelukkig wordt er regelmatig meegeknikt op de muziek en ook als Shoreline vraagt om een stapje naar voren te doen wordt daar gehoor aan gegeven.
De Punkrockers in Tilburg gaan echter wel los bij de eerste tonen van MARCH. De band uit Breda weet uit een heel ander vaatje te tappen, strak en razendsnel gitaarspel is wat de klok slaat. MARCH combineert de snelle rock ’n roll met een flinke dosis punkrock en kennelijk is dat hetgeen waar Tilburg dus wel op zat te wachten. De enthousiaste zangeres Fleur zweept de boel continu op en wat kan ze een heerlijke rauwe scheur opentrekken. We zijn getuige van een waar podiumbeest wat er voor zorgt dat er nu echt gedanst wordt in de zaal. Of men zingt mee op Start Again, èèn van de vele singles die MARCH heeft uitgebracht. De formatie uit Breda betrekt dan ook iedereen graag bij het optreden, vertelt wat grappige anekdotes tijdens het gitaarstemmen en speelt vervolgens weer vlot door. MARCH laat eigenlijk geen moment onbenut, de energie blijft fier overeind en dat is misschien iets waar voorprogramma Shoreline toch wel iets van kan leren. Niet voor niets dat MARCH al menigmaal als support mocht komen opdraven voor diverse grote punkbands.
Na een laatste opbouw is het dan tijd voor Lagwagon! De band uit Californië trapt vandaag af met After You My Friend en het is meteen feest in 013. Er wordt al wat gesprongen en ook is de eerste moshpit ook al gaande. Het is dus wel duidelijk waarvoor men vanavond naar Tilburg is gekomen. Lagwagon is in vorm en de band vertelt ons al snel dat ze al een paar leuke dagen in ons land erop hebben zitten. Bands zoals Lagwagon zijn vaak enorm spraakzaam, delen werkelijk van alles of dat nu grappige dingen zijn of serieuze onderwerpen, alles is puur en mede daardoor houdt een band zoals Lagwagon het al zo’n 30 jaar vol. Het klinkt dan ook niet geheel vreemd als zanger Joey Cape bij het aankondigen van Violins zegt “This Is An Old Song… But I Can Say That About Every Song”. De klassieker van het album Hoss doet de menigte weer springen, evenals de vele andere nummers van dit album die ook op de setlist prijken.
Lagwagon tapt dan misschien wel uit een oud vaatje, maar dat is ook precies waarvoor de fans naar Tilburg gekomen zijn. De menigte is samen een dagje ouder geworden op de muziek van Lagwagon en heeft ongetwijfeld de albums Hoss en Double Plaidinum grijsgedraaid in de kast staan. Of misschien nog een uitgerangeerd cassettebandje waarop de albums eens zijn opgenomen. Lagwagon is echter, net zoals bands Bad Religion, NOFX en Pennywise, een band die de tand des tijds heeft doorstaan en het nog steeds in zich heeft om een heel vermakelijke show neer te zetten, Punkers in beweging te laten gaan en er samen een geweldige avond van te maken,.
Het is dan ook een avond voor met snel gitaarspel, heerlijk meezingen en springen op de muziek van Lagwagon, Vele favorieten prijken op hun setlist, waarbij de band er wel voor heeft gekozen om ze rijkelijk te doseren. Lagwagon deelt tevens ook een inkijkje in het bestaan van de Punkband. Soms heeft men wel eens getwijfeld om de handdoek in de ring te gooien, maar men zegt dan toch maar weer een album te maken en een tour te doen en vervolgens erachter te komen dat ze eigenlijk de bühne en het live-spelen niet kunnen missen. Een mooier bedankje aan alle fans kan men dan ook eigenlijk niet uitspreken. Nummers zoals Heartbreaking Music en To All My Friends krijgen zo toch een extra lading. Het moet echter niet allemaal te serieus worden vanavond in de Next. Het moshen gaat dan ook gestaag door en ook zien we hoe er gaandeweg de show ook nog eens stagedivers opduiken en er zo af en toe een crowdsurfer tot bijna achteraan de zaal is waar te nemen. Het is een mooi feestje in Tilburg en als Lagwagon dan ook nog eens Sleep en Razor Burn spelen gaat de zaal nogmaals helemaal los.
Voor het toegift heeft Lagwagon nog drie nummers bewaard en met Alien 8 hebben ze meteen een goede troef in handen. Uit volle borst wordt er van voor- tot achteraan luid meegezongen, men is de teksten absoluut niet verleerd. Making Friends is vervolgesn een prima opvolger, maar de ultieme afsluiter is toch echt May 16. Lagwagon heeft dan ook laten horen hoe de Punkrock uit de jaren ’90 nog steeds zegeviert en als zijn claimen dat zij blijven terugkomen als wij blijven komen… dan doen we dat toch?