Last Avenue – Integration Protocol

Last Avenue is een Franse band die al zes jaar aan de weg timmert. Zij doen dit met aanstekelijke energieke muziek die binnen de industriële metal te categoriseren valt. Zelf geven ze aan dat ze zijn geïnspireerd door de muziek van Rammstein, The Prodigy, KoRn, Daft Punk en Nickelback. Mijn interesse is wel gewekt, want dit is een leuk rijtje.
De nummers op Integration Protocol zijn inderdaad een mix van de invloeden die de band rijk is. De industriële elementen komen regelmatig als een mitrailleursalvo voorbij. En dat allemaal als basis voor een groovende beat waar KoRn patent op heeft. Fear To Stay, Spying From The Future en Reverse (featuring Roman Rouzine) worden gekenmerkt door deze heerlijke beat. Zanger en gitarist Dèj weet met zijn fraaie stemgeluid de beat te ondersteunen samen met de elektronisch getinte elementen op de achtergrond. Dat elektronische element ligt in Reverse  lekker dik op de voorgrond. Het nummer luistert wel heel makkelijk weg en de gitaarsolo in het nummer is functioneel en geeft een goed gevoel bovenop de complete basis. Dat Last Avenue pakkende nummers weet te schrijven is wel duidelijk. Luister daarvoor naar Wireless Ghost (met Duran Duranachtige zangmelodieën), Kill The Past Heroes Of Today (dat dan weer meer naar Linkin’ Park verwijst).
Favorieten op het album voor mij zijn bijvoorbeeld Wait. Niet omdat het helemaal anders is, maar alle elementen krijgen juist hier dat beetje extra. De KoRngeest waart rond, de melodie is uiterst goed. Het is opzwepend zonder extra snel te gaan en het geluid van de gitaren is ‘straf’ en vol, alsof een handkettingzaag stationair rustig zijn werk doet, terwijl de vermaalmachine op afstand staat te loeien.
Ook in Laks Reah is alles net even anders. De allesvernietigende industriële beat wordt flink ondersteund door een fikse gitaarriff. Ik bemerk mij mezelf dat zo’n beat niet heel erg vernieuwend of anders klinkt, maar gewoon binnen ieder nummer een andere intensiteit geeft aan de compositie en het algehele sfeerbeeld. Heerlijk hoe hier een compleet eigen taal (of is het misschien oud-egyptisch sanskriet) wordt gebruikt. De invloeden van Rammstein en Daft Punk zijn onmiskenbaar in dit nummer merkbaar.
Tot slot wil ik nog even stilstaan bij Pieces Of Metal Planet. Het nummer begint rustig, maar het ontaardt al snel in een flink temponummer. In repeterende snelle riffs valt het gitaargeweld het nummer binnen en zanger Dèj laat horen over een zeer verdienstelijke stem te beschikken.
Integration Protocol is geen album waar vernieuwende stijlen op te vinden zijn. De nummers echter liggen goed in het gehoor en Last Avenue is in staat gebleken om diverse invloeden zo samen te smeden dat er een fraaie metalcake gebakken is met alle ingrediënten er in. Soms nadrukkelijk aan de bovenkant, soms wat meer verstopt.
[youtube id=”24__KxVcOr0″ align=”left” mode=”normal” autoplay=”no” aspect_ratio=”4:3″ parameters=”https://www.youtube.com/watch?v=24__KxVcOr0″]