Onder leiding van de sterk zingende Antonio Darka levert de band negen sterke nummers af, waarvan de kortste nog steeds langer dan vier minuten duurt. Het is het eerste album dat zijn stem draagt. Samen met nieuwkomers Fulvio Liguori op de drums en Salvatore Argiento op bas is de line up behoorlijk gewijzigd ten opzichte van het debuutalbum Apocalypse Machine. Van de originele eerste bezetting zijn nu alleen nog gitarist Domenico Natale en toetsenist Cyrion Faith over. Arachnophobia en Dragonfly’s Trailj openen het album. Krachtige nummers die uitblinken door het strakke gitaarspel, snelle drums en mooie inbreng van toetsenist Faith. Beyond This Scene doet denken aan het betere werk van Queensryche. Dying Storm heeft een rustig intro waarna de gitaarpartij er snoeihard in komt. Felle, korte drumslagen stuwen het nummer voort. De keyboard klanken houden het geheel toch luchtig. Halverwege wordt de gitaar heftiger, dreigender. Schijnbaar chaotisch en zonder structuur komt het nummer Disharmonic Chaos voorbij. Toch, als je goed luistert, zit het goed in elkaar. Instrumenten die op elkaar wachten, elkaar afwisselen en dan weer tegelijk van start gaan. Erg doordacht allemaal.
Over dit album kunnen we kort zijn, dit is een must voor de liefhebber van dit genre. Een uitstekend album dat het absoluut niet verdiend om een stille dood te sterven.