In eerste instantie zou Last In Line slechts Dio-covers spelen en dat bovendien alleen live. Dat was de opzet van voormalige Dio-leden drummer Vinny Appice, bassist Jimmy Bain, Vivian Campbell en aanvankelijk ook toetsenist Claude Schnell toen ze Last In Line begonnen. Vandaar ook die duidelijke connectie in de naam. Als zanger werd Andrew Freeman aangetrokken en zo kon de boel van start.
Gaandeweg kregen Campbell, Bain en Appice zoveel lol in het samenspelen dat het toch weer begon te kriebelen. Toen Frontiersbaas Serafino Perugino voorstelde een album met eigen materiaal bij hem uit te brengen, hapten ze toe. Tijdens de High Seas Cruise met Def Leppard, een maand voor release van Heavy Crown, sloeg het noodlot toe. Bassist Jimmy Bain overleed in zijn slaap. Vivian Campbell heeft al laten weten dat hij niet ziet hoe de band verder kan zonder de inbreng van Bain en zo is Last In Line plots weer ten einde. Gelukkig hebben we het album nog, zullen we maar zeggen.
Want eerlijk is eerlijk, Heavy Crown is beter geworden dan ik verwachtte. Vivian Campbell is toch een gitarist die vaak in de schaduw staat van anderen, of het nu Ronnie James Dio was, Adje van den Berg bij Whitesnake of Phil Collen bij Def Leppard. Maar op de een op andere manier klikt het erg goed tussen Campbell, Appice en Bain. Het klopt meteen weer helemaal. Campbell voelt zich blijkbaar als een vis in het water bij de no-nonsense ritmesectie van Appice en Bain, en gooit er riffs en solo’s uit als in zijn beste dagen. Ja, het had Dio-materiaal kunnen zijn, maar dat is niet zo gek.
Het enige verschil is Andrew Freeman, die Appice al kende van Lynch Mob. Andrew Freeman vergelijken met Ronnie James Dio is niet eerlijk. Maar live moest hij wel diens partijen zingen, dus dat hij iets in huis heeft spreekt vanzelf. Hij heeft niet de enorme inhoud van Dio, maar is wel een veelzijdige zanger met een echte rockstem. Niet voor niets is hij in Las Vegas een van de zangers bij de greatest-hits-show Raiding The Rock Vaults, naast bijvoorbeeld Paul Shortino.
In de productie van Jeff Pilson (ook ooit bassist in Dio) is vastgehouden aan het ‘oude’ geluid. Lekker stevig ingemixt, maar wel met altijd een bluesy feel. Het merendeel is midtempo (“Starmaker”, “The Sickness”), maar er zit ook een fijne trage Sabbathesque beuker tussen met “Blame It On Me”, net als een paar lekkere uptempo rockers zoals “Martyr” en “I Am Revolution”. Als Dio het had ingezongen was het een van de betere Dio-albums geweest. Nogmaals, Andrew Freeman is geen Dio, maar hij is goed genoeg om Dio drie kwartier te vergeten. En da’s eigenlijk al best knap.
Al met al is Heavy Crown een prima album van mannen die het klappen van de zweep kennen en bovendien een mooie zwanenzang voor Jimmy Bain.
Last In Line website