Laura Jansen – Effenaar (Eindhoven) 11/04/2013

Met de singles single girls en use somebody en het album Bells was Laura Jansen enkele jaren geleden immens populair. In die periode heb ik diverse clubshows van haar meegemaakt die allemaal uitverkocht waren. Daarna werd het een stuk rustiger rondom haar, maar het in maart van dit jaar verschenen album Elba moet hier weer verandering in brengen. Beste manier om jezelf weer in the picture en onder de mensen te begeven is te gaan touren, en de Effenaar is het tweede concert waarbij Nederland met optredens in o.a. Doornroosje, Paard van Troje, De Oosterpoort, Tivoli en Paradiso flink vertegenwoordigd is.
Opvallend bij binnenkomst in de grote zaal van de Effenaar is het gesloten gordijn aan de achterzijde van de zaal: een teken dat er van uitverkocht geen sprake is. Toch is een grote schare fans van het eerste uur al op tijd aanwezig en kijkt opener Sunday Sun tegen een flinke hoeveelheid bezoekers aan die allemaal een plekje dicht bij het podium gezocht hebben. Eerste indruk van dit viertal is erg aangenaam: de nummers klinken opgewekt en vrolijk, waarbij meteen de samenzang opvalt zoals bijvoorbeeld de Beach Boys ook doen. Er hangt continu een Beatles-gevoel in de nummers, wat helemaal dominant wordt als Yoshi zijn gitaar voor de toetsen verruilt.
Dat Koen-Willem, Yoshi, Jan en Wouter veel muzikale ervaring hebben straalt er van af: het optreden wordt heel relaxed afgewerkt waarbij er regelmatig een dialoog met het publiek is. Ook zelfspot is de band niet vreemd als de dames in het publiek gevraagd wordt om hysterisch mee te gillen om de bandleden zelf een beetje het Beatles-gevoel te geven. Daarnaast een serieuze noot als aangekondigd wordt dat de drummer en bassist van de band ook Laura zullen begeleiden, waar best wel wat respect voor getoond mag worden, wat uiteraard gebeurt. En natuurlijk wordt hun album in de spotlights gezet: een heus drieluik wat bij de merchandise te koop is. Een mooie openingsact die op zichzelf een mooie verassing is, en wat een hele mooie aanloop naar de headliner is.
Een korte ombouw, het uitsterven van de muziek van de DJ en het aanzwellen van de intromuziek: Laura Jansen komt er aan. Een voor een nemen de bandleden hun plek op het podium in, en met enthousiast gejuich wordt Laura voor de tweede keer op het podium verwelkomd. Jawel: ze heeft vanavond reeds eerder op de planken gestaan. Niet om te zingen, maar nog lekker casual gekleed heeft ze aan het begin van de avond haar voorprogramma persoonlijk aangekondigd. Het is niet de eerste keer dat ik haar dit heb zien doen, en het is iets wat haar heel erg siert.
In de tussentijd heeft ze de jeans (met bretels!) omgeruild voor een stijlvolle outfit en heeft ze zich mooi opgemaakt. Of ze het nodig heeft weet ik niet, want met haar innemende glimlach en pretoogjes laat ze menig (mannen)hart een stuk sneller slaan. De opener the lighthouse is voor haar doen vrij bombastisch: ze bedient de sampler, speelt de trom en zingt daarbij. Mensen kruipen nog wat dichter naar het podium toe, de bezettingsgraad van de Effenaar is intussen gezellig vol. Er zijn niet genoeg mensen om de zaal volgepakt te laten zijn, er zijn genoeg mensen om het prettig vol te laten zijn. Juist hierdoor is de sfeer erg intiem en doet niet naar grote concertzaal aan.
Na deze dynamische opener (het nummer klinkt een stuk voller als op CD) kruipt ze terug in haar andere vertrouwde rol: de ingetogen zangeres op haar krukje achter de piano. Ze vertelt dat ze een zwaar 2012 achter de rug heeft, dat vele liedjes serieus en aan de zwaarmoedige kant zullen zijn maar dat er ook vrolijke(re) nummers voorbij zullen gaan komen. Oud en nieuw werk wordt afgewisseld, maar gaandeweg wordt duidelijk dat het album Elba (vernoemd naar het Eiland waar Napoleon naartoe verbannen werd) stevig vertegenwoordigd is in de setlist. Met haar loepzuivere stem weet ze de aanwezigen nummer na nummer te raken, het publiek consumeert en blijft voornamelijk luisteren en niet praten. Via little things, the end en paper boats komen we bij around the sun aan. Sereen uitgevoerd met een vleugje echo weet ze met dit nummer kippenvel te creëren. Duidelijk is dat dit als een van de hoogtepunten van de avond zal blijven hangen!
Dat ze nog steeds niet vies is van een cover blijkt uit het volgende nummer smalltown. Ook nu probeert ze het nummer niet 1-op-1 te kopiëren, maar weet ze er weer duidelijk een eigen draai aan te geven. Het mooie single girls volgt, aangevuld met het in vergelijking met de rest behoorlijk poppy klinkende wicked world. Same heart volgt, en dan is het tijd om de band van het podium te sturen, en het volgende hoogtepunt van de avond zit er aan te komen in de vorm van pretty me. Ze klinkt alsof ze uit haar dagboek aan het voorlezen is, en heel toepasselijk wordt het nummer dan ook afgesloten met de opmerking “nu weten jullie alles van me”…
Bells, a call to arms en golden komen langs en dan volgt een kort praatje over het eiland Elba, Napoleon en de vlag die aan de zijkant van het podium hangt, gevolgd door een zeer mooie uitvoering van het titelnummer van het album. Uiteraard mag soljah niet ontbreken, en het einde van de setlist wordt bereikt met light hits the room. Wie oplettend heeft geluisterd die heeft op kunnen merken dat het volledige album Elba voorbij is gekomen!
Tja, het is redelijk vanzelfsprekend dat je er zonder toegift niet vanaf komt. Het publiek roept er ook behoorlijk hard om, en aan de roep om if moon was cookie wordt dan ook door Laura tegenmoet gekomen door use somebody te spelen. Dan het verzoek aan iedereen om te gaan zitten: ze komt naar de mensen toe. Zonder microfoon en met een band met alleen akoestische instrumenten staat ze midden tussen het publiek en weet ze behoorlijk verassend uit de hoek te komen met een cover van het immens mooie dreams van Fleetwood Mac.
Minder bezoekers, minder populair? Ik ga hier niet over oordelen, wel dat minder bezoekers op mij deze keer overgekomen zijn als meer intiem. Hoewel ik Laura alle publiek van de wereld gun, vind ik dat zij en haar muziek zo veel beter overkomen in een kleine intieme entourage. Want vanavond heeft ze jong en oud weer anderhalf uur op wereldnivo weten te entertainen!
Setlist: the lighthouse – little things – the end – paper boats – around the sun – small-town – single girls – wicked world – same heart – pretty me – bells – a call to arms – golden – queen of elba – soljah – light hits the room – use somebody – dreams
Sunday Sun – Effenaar (Eindhoven) 11/04/2013
[AFG_gallery id=’93’]
Laura Jansen – Effenaar (Eindhoven) 11/04/2013
[AFG_gallery id=’94’]