Genoeg gekletst, tijd voor een review. We gaan van start met de titel track Black Butterfly. Een meer dan prima track die op het lijf geschreven is van Leaves’ Eyes. Als ik aan Leaves’ Eyes denk dan denk ik aan een hoge dosis folk met een laagje metal. Dit is dan ook echt zo’n typische track. Gelijk bij de intro waan ik mij in de bergen in Noorwegen, maar dan wel met een donker randje. Bij de refreinen wordt het bombast wat meer opgeschroefd zoals je dit van deze band mag verwachten. Een track waar Elina mooi mag schitteren met haar aparte stem. Eerlijk is eerlijk. Ik heb aan de ene kant echt heel erg moeten wennen aan het stemgeluid van Elina. Aan de andere kant bewijst deze dame maar weer dat zij haar stembanden goed onder controle heeft. Van heel klein en subtiel tot de wat meer krachtige stukken. Ze tovert het allemaal uit haar hoge hoed. Ook haar plek in de band is duidelijker. Zij heeft haar draai gevonden in de muziek en maakt van elke track een feestje. Ook zij kan nu dat snufje mystiek in de tracks geven die Leaves’ Eyes zo mooi maakt. Daar waar Elina volop in de spots staat is Alex wat minder aanwezig met zijn grunts. Hier en daar geeft hij net de touch in het nummer om net dat laagje extra te geven. Of ik al in kerststemming ben? Nee, zeker niet. Of ik zin heb om verder te luisteren? Echt wel!
Verder met het opzwepende Serkland. Met deze track zetten we een tandje bij in snelheid en kunnen we rustig een metal dansje uitvoeren. De mystieke feel de Leave’s Eyes altijd al heeft gehad is hier duidelijker aanwezig dan bij zijn voorganger. Deze track is een verhaaltje op zich waar je met volle aandacht op blijft focussen. Hier mag Alex wat meer zijn grunts laten horen wat ook prima bij deze track past. Oh, vergeet ook vooral niet te springen als je deze track straks live gaat horen en zien! Als derde vinden we Night Of The Ravens. Een prima track die mooi voortborduurt op zijn voorganger. Mooi detail zijn de raven die je bij aanvang van het nummer hoort. Ook deze track vertelt een mooi verhaal waar je in meegezogen wordt. Een terechte oorworm en deze is hardnekkig. Ik betrap mij er op dat hij al in mijn hoofd zit als ik ‘s morgens wakker wordt en lekker doorwerkt de rest van de dag. Als afsluiter vinden we dan de echte klassieke kersttopper Stille Nacht. In eerste instantie toen ik de titel zag dacht ik: “Gaat deze track echt in het Nederlands gezongen worden?” Nederlands is het niet geworden maar wel Duits. Geen poespas deze keer maar gewoon alsof je het zo in je huiskamer zou horen op een ouderwetse platenspeler. Het is dan toch een klein beetje kerst in mijn hoofd nu.
De EP om kort te gaan:
Als je van Viking symfonische metal houdt, dan zit je bij Leaves’ Eyes in het juiste straatje. De tracks zijn redelijk rechttoe rechtaan maar dat is zeker niet slecht. Muziek hoeft niet altijd gecompliceerd in elkaar te steken om mooi te zijn. Het voordeel hiervan is dat alle tracks makkelijk weg luisteren en dat een breed publiek dit zal waarderen. De tracks zitten stuk voor stuk mooi in elkaar. Mooi in balans. Alle instrumenten krijgen ieder hun eigen mooie plekje en af en toe hun eigen spot om te shinen. Als deze EP een voorproefje is op een mogelijk volgend full length album dan ben ik verkocht!
Line Up:
Elina Siirala – vocals
Alexander Krull – vocals
Thorsten Bauer – guitars
Micki Richter – guitars
Joris Nijenhuis – drums