Ledfoot is een muzikale creatie van een nogal eigenzinnige muzikant. Tim Scott McConnell heeft altijd zijn eigen weg willen gaan, wat hem via de donkerste wegen naar heel mooie en eerlijke muziek heeft geleid.
Met een twaalfsnarige gitaar, stompbox en door drank en sigaretten gesmeerde stembanden maakte hij zijn eerste (solo) debuutalbum Devil’s Songbook in 2007. Inktzwarte nummers over de mislukkelingen van de samenleving, die door deze vertolker heel eerlijk overkomen, omdat hij zelf ook het nodige heeft doorstaan. Enige gelijkenis met de grote Johnny Cash kan gemakkelijk gevonden worden; zowel de stem als de thematiek van de liedjes hebben wel aanknopingspunten.
De heel donkere mix van singer-songwriter, folk, blues en country lijkt een precies passende outfit voor deze vrijbuiter, die inmiddels verkast is naar het rustigere Noorwegen, maar nog steeds met regelmaat muziek uitbrengt. Deze muziek gaat hij dan ook zo nu en dan weer mee op tour, naar eigen zeggen “waar ze me ook maar willen hebben”. Recentelijk is de man nog in ons land geweest, wat ik jammerlijk gemist heb; volgende keer beter.
De nieuwste release Outsiders is trouwens wel een beetje een afwijkende plaat, in de zin dat McConell ditmaal niet alleen zijn plaat ingespeeld heeft. Op deze plaat wordt hij bijgestaan door Marcus O Klyve op toetsen, Bjørn Holm op bas en Toby Johansen op drums. Vergeleken bij het vrij kale, directe voormalig werk, komt dit misschien iets meer aangekleed en vriendelijker over. Heel misschien zal het zelfs een breder publiek kunnen aanspreken. Vooral opener Thunder And Rain zal als vrij toegankelijke, pakkende song aan kunnen spreken en als je er dan toch een luisterpoging aan wil wagen, neem dan gelijk het navolgende Destiny even mee. Als je zowel de redelijk gemakkelijke opener als dit veel meer geladen, maar wonderschone kippenvelnummer kan waarderen, dan is dit beslist iets om verder te onderzoeken.