Op het nieuwe album treedt Aaron aan met de ondertussen bekende bezetting van drummer John Cody, bassist Dave Reiner en gitarist Sean Kelly. De nummers op het nieuwe album zijn in één weekend geschreven. Aaron opperde het idee om met z’n vieren opgesloten te blijven in een kamer en zich te laten leiden door invloeden die hen inspireerden toen ze tieners waren. Belangrijkste doel van het weekend: veel lol hebben.
In maart 2020 speelt de band de nummers in Vancouver in de Afterlife Studios waarna het album afgewerkt wordt in de diverse thuis studios, mede veroorzaakt door COVID19. Het album is een dikke vette knipoog naar de FM radiostations die ooit de ether regeerden in de Verenigde Staten. Melodische rock, vuige gitaar riffs en sterke teksten zijn de ingrediënten van het nieuwe album. Aaron kiest voor een diversiteit aan onderwerpen, zo komt sterfelijkheid voorbij in het catchy rocknummer Radio On en het mooi, rustige en meeslepende Twenty One.
De nummers Cmon, Had Me At Hello en Wasted gaan over verslavingen terwijl de samenleving aan bod komt in de nummers Soul Breaker en Russian Doll. De stem van Aaron lijkt niet te slijten, op 21 juli wordt ze 59 jaar. Ruim drie kwartier weet Aaron de luisteraar aangenaam te onderhouden, te boeien zelfs met haar prachtige nummers. Soul Breaker met het goed geschreven refrein en de pakkende melodie of het uptempo Russian Doll. Het is lastig kiezen als je één nummer als beste van het album aan wilt wijzen.
Mama Don’t Remember is ook al zo’n lekker in het gehoor liggende rocker en op Soho Crawl horen we stevig gitaarwerk. De conclusie na het beluisteren is duidelijk, deze nummers moeten nog een keer de ether in. En nog een keer. Wat een geweldig album van een geweldige vrouw! Een aanrader.