Al 35 jaar probeert Lenny Kravitz de liefde te laten zegevieren. Zijn boodschap is anno 2024 misschien wel actueler en meer nodig dan ooit tevoren. De Amerikaan probeer dan ook al jaren met zijn songs hoop, geloof en liefde te brengen en heeft dat keer op keer in mooie songs weten te verpakken. De afgelopen jaren was hij even niet in ons land te zien, maar hij heeft in die tussentijd niet stilgezeten. Gewapend met zijn nieuwe album Blue Electric Light kwam hij zich melden in zijn geliefde Amsterdam.
Terwijl de zaal van de Ziggo Dome langzaam volliep was het aan Devon Ross om haar debuut te maken in de grootste concertzaal van Amsterdam. Samen met haar band trakteerde ze het publiek op een flinke dosis indierock met ook de nodige grunge-invloeden. Haar nummers deden dan ook ietwat denken aan de muziek van Hole, stevig, melodisch en heerlijk puntig. De keuze voor deze stijl was overigens niet vreemd, Devon was al jarenlang fan van de band van Courtney Love. Devon Ross bracht begin dit jaar haar debuut-ep Oxford Gardens uit en pakte dit ook niet te amateuristisch aan. De opnames waren in Parijs en vervolgens werd de muziek gemastered bij de Abbey Road Studios. Vandaag kreeg dan ook de bezoekers in het Ziggo Dome alle nummers van deze ep te horen en hoewel velen haar muziek niet kenden werd er volop gejuicht na iedere song. Ergens op de achtergrond zal haar vader (en al jarenlang gitarist bij Lenny Kravitz) Craig Ross wel trots zijn op zijn dochter, die op deze manier een mooie kans kreeg om in mooie grote zalen te mogen spelen.
Terwijl er diverse obscure soul de zaal werd ingeslingerd werden de laatste voorbereidingen voor de show van de meestergitarist getroffen. Een aantal minuten later dan het aangekondigde tijdschema doofden de lichten voor een tweede keer en waren alle blikken op het hoofdpodium gericht. Vanaf de allereerste seconden mochten de versterkers op het podium helemaal open. De show van Lenny Kravitz kende namelijk een droomstart door te openen met de gigantische hit Are You Gonna Go My Way. Aan het aantal grote hits geen gebrek, maar openen op deze manier getuigde wel van de nodige lef, Lenny deed het en rockte zoals vanouds. Het volume was hard en misschien nog even wat schel, maar het enthousiasme en perfecte spel zorgde meteen voor een extatisch gevoel. Na jaren afwezigheid was Lenny weer terug en meteen werd duidelijk wat we jarenlang hebben moeten missen. Of zoals in de opvolgende track al klonk, The Minister Of Rock ’n Roll was terug!
Het podium in Amsterdam was ingericht in de stijl van het nieuwe album Blue Electric Light, waarbij de kleuren die te zien waren in reclame-uitingen ook weer terugkwamen, maar eigenlijk zou er naast het spelen van twee nummers van dit album, waaronder TK421 weinig aandacht aan deze release worden geschonken. De Amerikaan maakte zich eerder zorgen over de toestanden in de wereld en het feit dat hij al jarenlang de boodschap van liefde predikte en dat in al die tijd nog steeds niet geholpen heeft. Naast deze serieuze boodschap haalde de zanger ook liefdevolle herinneringen op aan de stad Amsterdam. In Amerika werd hij door zijn looks en voorkomen niet echt begrepen en werd hij geadviseerd om zijn heil maar eens in Europa te gaan zoeken. Kennelijk werd hij in Amsterdam direct begrepen en daarnaast koesterde hij warme herinneringen aan de Paradiso, de plek waar hij 35 jaar geleden al eens speelde en sindsdien werd daar zijn grootste meezinger al massaal meegezongen bij shows. Ook vandaag waren er weer voldoende meezingers te horen in de hoofdstad, want al vroeg in de set passeerde bijvoorbeeld Stillness Of Heart.
Samen met zijn band nam Lenny Kravitz het publiek mee door zijn twaalf studio-albums tellende discografie. Nagenoeg van elk album stond wel een nummer op de setlist, waardoor het publiek een duidelijk overzicht kreeg waarom deze gitarist ook eigenlijk zo geliefd is in ons land. Sommige bandleden hebben al deze momenten al samen met hem meegemaakt, een aantal zijn dan ook al tientallen jaren in dienst en hen hoefde dan ook niet meer uitgelegd te worden wat er van hen werd verwacht. Lenny was dan ook omringd door topmuzikanten, die soms veelal in her donker hun bandleider van dienst mochten zijn. Daarnaast waren er ook bandleden die slechts sinds een paar maanden in dienst waren en zo ontstond daar ook een mooie samenstelling. Terwijl de band dan ook regelmatig de kans kreeg om te soleren verdween de Amerikaanse frontman even van het podium om meer contact te maken met zijn fans. In deze spaarzame momenten deelde hij snel wat handjes uit en voorzag sommige fans van een plectrum. Lenny Kravitz had dan ook zijn fans gemist en was blij om weer in Nederland te zijn. Naast dan ook het zeer vermakelijke liefdevolle karakter van de show bewees de gitarist ook absoluut waarom de stijlen rock, funk en soul hem zo op het lijf geschreven waren. Het publiek werd getrakteerd op heerlijke baslijntjes en ook wisten de grooves de menigte aan het dansen te krijgen. Dit was vooral te merken toen even er even wat minder bekende tracks op de setlist voorbij kwamen en het publiek niet bezig was met het maken van filmpjes. Zo kon men bijvoorbeeld horen hoe tijdens het outro van Fear weer even alle registers werden opengetrokken.
Terwijl er inmiddels al ruim een uur had geklonken in Amsterdam werd het blik publieksfavorieten opengetrokken, war vervolgens voor de rest van de show niet meer gesloten zou worden. Amsterdam mocht haar zangkwaliteiten laten horen op It Ain’t Over ‘Till It’s Over en Again, compleet uit de plaat gaan op Always On The Run en American Woman, maar daarmee was de avond nog niet gedaan. Keer op keer slingerde Lenny samen met zijn band weer een klassieker de zaal in. Iedereen wist dan ook dat het na Fly Away nog niet gedaan zou zijn en men kreeg gelijk. Zoals de zanger aan het begin al predikte zou het het beste zijn als de liefde zou heersen. Na een korte anekdote over het meezingen in Paradiso had hij ook niet anders verwacht dan dat Amsterdam wederom de kelen wijd open zou zetten voor een uitgesponnen Let Love Rule. De Ziggo Dome beleefde een magische afsluiter van ongeveer een kwartier. Overal in het pand werden die drie bekende woorden volop meegezongen. Kippenvel maakte zich meester in de hoofdstad. De frontman genoot van oor tot oor en maakte zelfs nog een wandeling door de zaal om ter hoogte van de techniek op een verhoging nog van zich te laten horen. Ziggo Dome was dan ook in de ban van de liefde, in de ban van de Minister of Rock ’n Roll, in de ban van Lenny Kravitz!
Archieffoto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl