Wie aan de bandnaam Level 42 denkt heeft al snel een hitje van de Britse formatie in het hoofd of denkt aan meesterbassist Mark King. De groep scoorde in de jaren ’80 flink wat hits en is anno 2018 nog springlevend. De band is bezig aan hun Eternity-tour en daarbij wordt Nederland niet overgeslagen. Mark King en de zijnen staan zelfs tien keer geprogrammeerd in ons kikkerlandje. Dat lijkt misschien wel erg veel, krijgen we dan wel een volle 013 te zien vanavond?
Als we buiten al in de rij mogen staan hoeven we ons niet druk te maken over de opkomst. Ja, ook de zaal in Tilburg mag op een grote opkomst rekenen. De bezoekers hebben er helemaal zin in en hebben de beste dansschoenen al aangetrokken. In de zaal klinken al wat 80’s-klassiekers om de boel op te warmen. Er is geen voorprogramma en ook zijn er geen barriers neergezet, zodat iedereen wel heel dicht op de band kan staan. Als de klok half negen heeft geslagen klinken de eerste tonen van Heaven In My Hands, maar dat is slechts een wakeup-call. Level 42 opent meteen met Running In The Family, een van de grootste hits van de band. Het grote dansspektakel is begonnen!
Terwijl de dames zich voornamelijk bezig houden met het dansen op de muziek van Level 42 zijn het voornamelijk de heren die zich vergapen aan de kunsten van bassist Mark King. Hoe snel en geraffineerd hij te werk gaat is bijna niet meer te volgen. Zelfs na al die jaren is hij een van de beste bassisten van de wereld en voor de zekerheid is zijn duim dan ook goed ingetapet. Zou deze misschien ook zo verzekerd zijn zoals vele voetballers dat doen met hun ledematen? Level 42 staat muzikaal als een huis, de heren zijn in topvorm en wat hebben ze een groot drumstel meegenomen. Het bouwwerk staat vooraan op het podium en het gevaarte is dan ook niet te missen. Door deze opstelling is iedereen dan ook goed te zien in Tilburg.
Level 42 speelt vanavond geen standaard setlist met de grootste hits. Er staan wat nummers op het menu die lang niet meer zijn gespeeld en zo krijgen de trouwe fans die keer op keer zijn komen opdraven ook een keer wat anders te horen. Het publiek smult dan ook van het optreden, maar vanuit het kamp Level 42 blijft het wel ietwat statisch, iets meer contact met het publiek zou niet misstaan. Van de andere kant hoeven we absoluut niet te klagen, want het is pure klasse wat hier op het podium staat. Muzikaal wordt de band ondersteund door wat blazers en hierdoor klinkt een nog vollere sound. Ook de vocale kunsten van de heren King en Lindup zijn om door een ringetje te halen, de mannen voelen elkaar feilloos aan. Level 42 speelt dan ook een foutloze wedstrijd waarin ze de mix van jazz, soul, funk en fusion goed weten af te wisselen, Ook laat de band zich van een andere kant zien door halverwege de set zelfs met z’n allen een drumsolo te laten horen. Natuurlijk mogen de blazers niet worden vergeten en ook deze mogen zich uitvoerig laten horen en is er een momentje ingelast waarbij ze even op de voorgrond een dansje mogen komen doen.
Aan mooie avonden in 013 komt ook een einde. Zo luidt de band met Heaven In My Hands het laatste nummer in en eerder hoorden we al het kopergeschal door de Tilburgse zaal gaan en nu horen we de complete hit de revue passeren, Zelfs na al die jaren verveelt deze hit niet. Dat is dan ook de klasse van Level 42 om Tilburg in hun greep te houden. Dat gebeurt ook in het toegift, waarbij we de grote hits Love Games en Lessons In Love schaamteloos mogen meezingen. Wat zullen de filmpjes vanuit de zaal dan ook overstemd klinken met het gezang van iedereen. Kennelijk wil men met z’n allen de grote hits vastleggen met hun telefoon, de oplichtende schermpjes in de zaal liegen er niet om. Met het spelen van Hot Water zit het optreden er dan echt op en bedankt Level 42 ons uitvoerig voor het komen en kondigt aan in 2020 weer in ons land te zijn. De band bestaat dan 40 jaar en dat feestje zal dan ook uitgebreid gevierd worden. Tot die tijd genieten wij nog na van deze schitterende show!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
