Leverage – DeterminUs

Soms hebben albums zoveel indruk gemaakt, dat je nog precies weet waar en wanneer je was toen je het album ging luisteren. Dat is bijvoorbeeld bij mij met het album Circus Colossus van Leverage uit 2009. Dat album heeft me tot de dag vandaag geboeid en is een album dat ik nog graag even beluister. Met moeite heb ik toen ook nog het album Blind Fire uit 2008 weten te bemachtigen.
Toen werd het echter erg stil rond de band tot ik het stemgeluid van zanger Pekka Ainso Heino bij Brother Firetribe weer tegenkwam. In een interview met hem in 2014 verzekerde hij mij dat er zeker nieuw werk van Leverage moest komen dat jaar. Dat is niet gelukt, maar dit jaar is er dan (na een digitale EP) toch een volledig nieuw album van de band. Alleen zonder Pekka !
Zijn plaats is ingenomen door Kimmo Blom (Urban Tale, Raskasta Joulua) en er is ook een nieuwe gitarist aangetrokken namelijk Mikko Slovaara. Mis ik dan het stemgeluid van Pekka? Ja, aan de ene kant wel, maar aan de andere kant heeft Kimmo eveneens een sterk stemgeluid dat hij veelzijdig inzet op het album dat muzikaal sterk is neergezet en in het verlengde ligt van wat ik gewend ben van Leverage. De basis ligt in de prettige melodieuze rock. Bij aanvang wordt dat al duidelijk in Burn Love Burn. Binnen die basis wordt er lekker gespeeld met ritmes en tempo en zorgt de toetsenpartij van Marko Niskala halverwege voor een mooi spanningsveld. Eenzelfde idee komt naar voren in Heaven’s No Place For Us waarin het gitaargeluid van Mikko Salovaara en Tuomas Heikkinen bepalend is voor de sfeer. Ergens zou je het kunnen vergelijken met Axel Rudi Pell. En daar ligt ook wel de kracht van Leverage. De band heeft ook op DeterminUs een eigen geluid, maar haalt het beste uit de rockgeschiedenis om te integreren in de composities. Zo lijkt een band als Triumph in Red Moon Over Sonora en Afterworld’s Disciple van invloed te zijn geweest. In de laatsgenoemde compositie is het drumwerk Valtteri Revonkorpi groovend aanwezig. Het geheel is heel netjes opgebouwd en voorzien van een goede riff die gecomplementeerd worden door het toetsenspel.
Leuk is het middeleeuwse aspect dat in Wind Of Morrigan is ingebed. Het geeft een luchtig gevoel en zeker hier blijkt hoe helder het stemgeluid van Kimmo is, terwijl hij daarentegen zijn mannetje zeker weet te staan binnen het stevige karakter van Tiger of het heavy Mephistocrate waar hij wat rauwer uit de hoek komt. Fraai is de afwisseling van riffs en zang en het spel dat ze samen spelen.
Gewoon lekkere melodieuze rock vind je verder terug in Hand Of God, Rollerball en Troy. En zoals het een goed album eigenlijk betaamt worden de gevoelshormonen nog even gekieteld in When We Were Young. Een prachtige gevoelige compositie die aanmoedigt om je ogen te sluiten, mee te wiegen en diegene naast je even flink beet te pakken. Heel mooi neergezet en heel mooi opgebouwd.
DeterminUs is na tien jaar het eerste album dat Leverage op me af stuurt. In eerste instantie sceptisch omdat er zomaar een nieuwe zanger was aangestel, heeft het album me weten te grijpen met de melodieuze rock die Leverage eigen is. Het album heb ik ondertussen ontelbare keren beluisterd en ik hoop toch van harte dat het niet weer tien jaar gaat duren voor nieuw werk.