Aan het eind van 2012 verrasten de vier heren van Life’s Electric mij met hun EP Catalyst met daarop vier nieuwe nummers die onder andere overeenkomsten kent met het geluid van The Foo Fighters. Twee jaar eerder debuteerde de band met het album Trust Me I’m A Doctor. Sinds ik Catalyst heb beluisterd, krijg ik de nummers niet meer uit mijn hoofd en dat is voor mij het teken dat het
- a. een EP is geworden met buitengewoon goede en prettige nummers en
- b. dat ik nodig eens wat vragen bij de band moet neerleggen om meer te weten te komen van Life’s Electric.
Zo gezegd, zo gedaan. Drummer Michiel en zanger Ferry laten van zich horen.
Life’s Electric is de naam van jullie band. Waar komt de naam vandaan?
Michiel: We willen hard gaan en zijn continu op zoek naar intensiteit. We willen voelen dat we leven en voor ons komt dit allemaal bij elkaar wanneer we samen muziek maken, maar vooral wanneer we op het podium staan en onze nummers spelen. Daarnaast is uiteindelijk alles terug te herleiden naar een flinke dosis energie. May the force be with you..
Waarschijnlijk kennen niet alle lezers jullie band. Kunnen je iets meer vertellen over de band?
Michiel: We zijn een hardwerkende DIY rockband. Daar zien we niet de enigen in hier in Nederland. Wij missen echter de gitaarbands uit de jaren negentig en zodoende ontstond bij ons de behoefte om de gitaarriff te laten terugkeren in toegankelijke liedjes. Wij claimen dan ook absoluut niet origineel te zijn. We maken gewoon muziek waar we zelf op kicken en hopen dat we daar anderen mee kunnen overtuigen.
Wanneer je de muziek van jullie beluistert, zijn er een aantal referentiepunten met andere (internationale) bands. Welke band hoor je volgens jullie het meest terug in het geluid van Life’s Electric? 
Michiel: We zijn overduidelijk geïnspireerd door de energie van bands als Foo Fighters en The Used. Verder kunnen we deze vraag verder beantwoorden met een hele waslijst aan bands die we te gek vinden. Maar om nu echt een band te noemen die je het meest terug kan horen in ons geluid vinden we lastig. Misschien wel onmogelijk.
De titel Catalyst kan op diverse manieren vertaald worden. Wat is de reden dat jullie de cd deze titel hebben mee gegeven?
Michiel: We hebben voor de titel gekozen in de betekenis van een katalysator. Zo zien wij de EP ook. Het wil niets meer zeggen dan een opstapje naar meer.
Het ontwerp van de hoes is bijzonder. Wat willen jullie ermee zeggen? En waarom maar drie figuren en geen vier?
Michiel: De hoes heeft een duistere vibe over zich heen. Daar hebben we bewust voor gekozen. De drie figuren voorop laten eigenlijk zien hoe het is gesteld met de wereld op dit moment. Rampen, terrorisme, you name it. De hoes heeft echter wel felle kleuren mee gekregen om een duidelijk contrast te maken met deze duistere figuren. Ondanks alle ellende gebeuren er namelijk ook nog hele mooie dingen in de wereld waar in de praktijk eigenlijk geen aandacht aan wordt besteed. De figuren op de hoes hebben geen betrekking op ons vieren. We voelden dat het beter was om slechts drie figuren op de hoes te zetten. Dat straalt meer kracht uit.
De EP komt twee jaar na jullie debuutcd. In welke mate/op welke manier wijkt het geluid op Catalyst af van het geluid op jullie debuutcd?
Michiel: We wilden niet meer binnen de lijntjes kleuren, zoals we dat op Trust Me I’m A Doctor meer hadden gedaan. De EP is meer gitaar georiënteerd, de drums en bas hebben een groter geluid en de zang is een stuk rauwer. Alles knalt meer en de nieuwe nummers en het nieuwe(re) geluid is een betere afspiegeling van wat wij live willen brengen.
Robin van Loenen is een belangrijke muzikale partner voor jullie op Catalyst. Op welke manier heeft hij het geluid beïnvloed?
Michiel: De keuze was niet zo heel moeilijk. De bands die hij eerder heeft geproduceerd klinken allemaal te gek. De keuze om met hem samen te werken was dan ook snel gemaakt. Robin heeft duidelijk in de gaten gehad dat wij een echte gitaarband zijn en wist meteen naar welke sound wij op zoek zijn. Daarnaast weet hij het beste uit ons naar boven te halen en zijn we meer allemaal ‘gedwongen’ meer de diepte in te gaan met onze songs. We hebben nog meer op details ingezoomd, zodat je ook na de plaat tig keer luisteren nog nieuwe dingen kan ontdekken. We gaan dan ook graag snel weer met hem aan de slag.
Eén van mijn favorieten is het nummer Caterpillar. Ik heb het tempo van het nummer gerelateerd aan de titel. Maar waar gaat Caterpillar eigenlijk over?
Ferry: Caterpillar gaat over de lusteloosheid en het doorbreken ervan.Wanneer er een aantal tegenslagen zijn, is het is wel eens lastig om uit die neerwaartse spiraal te komen en is het ook makkelijk om jezelf zielig te vinden. In deze track heb ik dit voor een groot deel van me af kunnen schrijven. Ik was kwaad op mezelf omdat ik goed weet wat ik wil maar daar niet altijd naar handel. Van lelijk en vormloos op weg naar datgene dat je wilt bereiken dat is voor mij Caterpillar.
In Such A Shame zingen jullie: “Be careful what you’re wishing for”. Is dit een item in jullie levenswijze. Waar komt deze zinsnede vandaan en wat wil je ermee zeggen?
Ferry: Neem in je leven je eigen lot in handen, niet zeiken en ben niet te snel tevreden. In de context van dit nummer gaat het over de tegenstrijdigheid van het handelen tegenover dromen. Droom vooral niet te klein.
Is schrijven voor je dan in een bepaalde mate een afreageren?
Ferry: Het schrijven van teksten is voor mij vooral een manier om m’n gedachten beter te begrijpen en frustratie van me af te zetten.
Voorzichtigheid is nu geboden, maar welke wens streven jullie (nog) na?
Michiel: Daar kunnen we kort over zijn. Onze wens is om internationaal te mogen touren.
Jullie spelen de komende maanden al nationaal op diverse plaatsen in Nederland. Wat willen jullie overbrengen tijdens een concert van Life’s Electric.
Michiel: Ons doel is om ervoor te zorgen dat mensen een kick-ass tijd hebben tijdens een concert. Geen zorgen aan je kop en los gaan.
Mogen we aannemen dat de Catalyst een aanzet is tot een tweede volledige album?
Michiel: Jazeker! Het ligt in de verwachting dat die dit jaar nog in de schappen komt te liggen.
Tot dan zullen we het moeten doen met de vier uitzonderlijke nummers op de Catalyst. Nummers die inderdaad teruggrijpen op het oude gitaargestuurde jaren negentiggeluid, maar die tot in de enkels in de eenentwintigste eeuw staan. Let op de site voor de plaatsen die Life’s Electric de komende maanden aandoet.
bandfoto’s zijn gemaakt door Marcel Zuurmond