Zelfs de meest doorgewinterde programmeurs maken wel eens een foutje. Dat hebben ze bij de 013 meegemaakt toen ze in december 2012 Lindsey Stirling voor een optreden naar de kleine zaal wilden laten komen: binnen no time was de show uitverkocht en werd er besloten om de show naar de grote zaal te verplaatsen. Die was op enkele kaarten na uitverkocht, kortom grofweg zo’n vijf maal zo hoog bezoekersaantal dan de show oorspronkelijk zou kunnen bevatten. Vanavond staat ze opnieuw in die zelfde Jupiler zaal, en sinds kort staat er ‘uitverkocht’ op de website te lezen.
Het is opvallend rustig aan de ingang als ik netjes op tijd in de rij aansluit: slechts een klein groepje die-hard fans hebben zich ruim op tijd voor de deur genesteld hoor ik achteraf. Gedurende de tijd voor de show maar ook gedurende de support act blijven bezoekers gestaag binnendruppelen zonder enige vorm van gedrang. Ik heb wel eens anders meegemaakt…
Hoewel Mike voor mij een totaal onbekende is, is het opvallend met hoeveel gejuich en enthousiasme hij ontvangen wordt, zowel van te voren maar ook tijdens het optreden. Het is duidelijk dat moderne media als internet en youtube tegenwoordig een belangrijkere rol spelen in de muziekindustrie dan menigeen zal inschatten. Met name voor de mensen die het pre-digitale tijdperk nog meegemaakt hebben en die vroeger naar de muziekwinkel gingen om een nieuwe LP te kopen zoals ondergetekende…
Hoewel er muzikaal gezien totaal geen diepgang in de nummers zit, is het vooral de aanstekelijke sound die ook op de nieuwe bezoekers overslaat en de stemming in de zaal stijgt.
Normaal gesproken is bij vele concerten de pauze tussen support en headliner de ideale gelegenheid om even naar het rookhok te gaan en/of een biertje te bestellen. Dat hok en de bar bij de ingang blijven vandaag echter opvallend leeg: het bemachtigde plekje in de intussen volle zaal zal niet prijsgegeven worden! Kort voor 8 uur stijgt de spanning in de zaal en de aanloop naar het concert krijgt een humoristische twist als een bezoeker van de verlichting van z’n telefoon gebruik maakt om allerlei handfiguren op het zwarte doek wat vooraan het podium opgehangen is te projecteren. In eerste instantie denkt de zaal dat Lindsey en band positie innemen, maar als er hartjes, duimpjes zowel omhoog als omlaag en allerlei andere ondefinieerbare vormen voorbij komen krijgt deze persoon de lachers op z’n hand. De lichtman haakt er op in door afwisselend het licht zo ver open te gooien dat de flitsverlichting van z’n telefoon tot een zwak lampje gereduceerd wordt en de schaduwen verdwijnen. Een onschuldig grapje is de oorzaak, 2000 mensen aan het lachen krijgen is het gevolg!
De show kent een aantal rustmomentjes waarin er door Lindsey van garderobe gewisseld wordt. Voordat Zelda gespeeld wordt, wordt het grote ronde scherm midden achter op het podium gebruikt om filmpjes van een jonge Lindsey te tonen, tot groot genoegen van het publiek. Het volgende nummer Transcendence wordt in een akoestische setting vertolkt: kortom er zit veel meer afwisseling in de show dan de vorige. De huidige tour is duidelijk grootser van productie, en dat uit zich in een prettig visueel schouwspel op het podium. Vergeet daarnaast de kwaliteiten van Lindsey niet: ze is een uitermate getalenteerde vioolspeelster die het voor elkaar krijgt om tijdens het spelen nog een complete dansvoorstelling op te voeren.
Haar aanhang bestaat uit een enorme hoeveelheid Stirlingites, waar bij velen zo’n beetje zo goed als alles om Lindsey en haar muziek gaat. Tot die fanbase zal ik nooit gaan behoren. Maar naast de vele stevigere optredens die ik bezoek is dit een optreden waar ik ook zeker van kan genieten. Het neigt meer naar een voorstelling dan een concert, en dan tot in de puntjes verzorgd. Vele fans kunnen vanavond tevreden naar huis gaan met een mooie herinnering erbij!
Setlist: Beyond the veil – Mirror house – Electric daisy – Night vision – Heist – Swag – We are giants – Zelda – Transcendence – All of me – Take flight – Moon trance – Round table revival – Master of tides – Crystalize – Shatter me