Lion Shepherd – III

Lion Shepherd is een Poolse band die in de basis bestaat uit zanger Kamil Haidar en gitarist Mateusz Owczarek, die behalve elektrische en akoestische gitaar ook gebruik maakt van de Ierse bouzouki wat er mede voor zorgt dat het geluid van Lion Shepherd een sterk folkloristisch karakter krijgt. De tien composities op het nieuwe album Heat zijn vooral composities die je grijpen en prettig in het gehoor liggen.
Dit is de inleiding bij het album Heat van Lion Shepherd en gebruik ik nu ook als inleiding bij het nieuwe album III, met dien verstande dat Maciej Golyzniak (drums, percussie) eveneens tot de band gerekend kan worden en Robeert Szydlo (basgitaar) ook bij het opnameproces is verbonden met nog enkele gastmuzikanten.
III is niet een album dat bij aanvang meteen tot je door dringt. Ik beschouw het meer als het moment dat je in bed stapt. Eerst is het rillerig koud, maar langzaamaan krijg je het warm en is het moeilijk om dat gevoel te beëindigen door weer uit dat warme holletje van je te stappen. Muziek van Lion Shepherd vraagt ook om even doorkomen waarna de muziek je verwarmt en vast houdt.
De folkloristische inslag op III ligt sterk op de eerste helft van het album. Ik heb wel het idee dat de band juist in de eerste vijf composities ook wat zoekende is naar een goede richting. Afzonderlijk klinkt het echter heel erg goed. Uninvited opent sterk en de relatie met de muziek van Riverside is zeker aanwezig. Het ritme ligt hier net even naast de tel en de zang van Kamil is ingetogen. De toevoeging van een zangeres past mooi in het geheel. Het zijn de progressieve stukken die op de juiste momenten aanzwellen en daarmee een voller, meer compleet geluid laten horen.
De link met de muziek van Riverside komt zeker ook terug in de single What Went Wrong. Een heerlijke compositie waarin de eenvoud van Lion Shepherd zich laat gelden in een gevoelig decor dat krachtig is neergezet. In Good Old Days is er zeker ook sprake van een snufje folklore en vooral de instrumentele passages in de compositie zijn innemend. De folklore raakt hier de progressieve kant van het geluid van de band. Vulnerable is enigszins tribal ingezet met onregelmatige ritmes. Het blijft lang rustig in Vulnerable als een oosterse mantra die op je af wordt gestuurd. Langzaam bouwt het zich wel op tot een progressieve muzieksensatie en grijpt het je. Dat oosterse gevoel krijgt een vervolg in World On Fire en zoals ook Heat werd gekenmerkt door oosterse invloeden drijft hier langzaam de balkaninvloeden naar de oppervlakte. De basis blijft ongenaakbaar aanwezig. Na een welgemikte stilte blijven zang en akoestische gitaar over. Maar ook hier valt er net als in Vulnerable de groove in en kom je nagenoeg niet meer los van het geluid op de album.
Wanneer de tweede helft van het album inzet, komen de progressieve elementen meer naar voren. Het geluid in Fallen Tree voelt meteen vertrouwd en eenvoud en herhaling zijn hier de kracht van het gevoel dat je omarmt. Het stemgeluid van Kamil is mooi helder en uiteindelijk heeft de luisteraar hier te maken met een pakkende compositie. Dat gevoel raak je gedurende het album niet meer kwijt. Het rustieke Toxic vervolgt rustiek en heeft een heerlijke gitaarsolo in zich die tot het eind aanhoudt.
Naar de toppen van emotie begeeft Lion Shepherd zich in The Kids Are Not All Right. Het intro is rustig en  het gebruik van strijkinstrumenten past uitstekend en zijn daarbij een mooi opstapje naar een progressief vervolg. Het is progressieve rock die niet al te complex wordt uitgevoerd maar luistert gemakkelijk weg waarbij de melodie erg pakkend is. Nobody en May You All Live In Fascinating Times passen uitstekend op het album. Het zijn beiden heerlijke ‘liedjes’ die licht progressief van aard zijn en zich gemoedelijk meester van je maken. Ook hier ligt de herhaling verankerd in een stevige basis en haalt Lion Shepherd de luisteraar gewillig binnen.
III is een mooi vervolg op het vorige album Heat. Er is geen sprake van buitensporige of verrassende wendingen of veranderingen in het geluid, maar juist dat is voor deze reviewer wel prettig. Ik had namelijk gehoopt dat 1. De sfeer van de muziek niet teveel anders zou zijn en 2. Dat Lion Shepherd me met III eenzelfde gevoel zou brengen als met Heat. Dat is allebei gelukt. De Poolse band speelt (licht) progressieve rock die doorspekt met folkloristische elementen een eigen geluid neerzet, maar zeker ook overeenkomsten kent met de landgenoten van Riverside. III is een geslaagd nieuw album met een verzameling composities die veelzijdig doch herkenbaar zijn en daar ligt de kracht van Lion Shepherd.