Live – Melkweg (Amsterdam) 7/11/2014

De concertbezoekers van Live worden opgewarmd door Palio Superspeed Donkey, een jonge Nederlandse band. Doordat mijn interview met Live gitarist Chad Taylor en zanger Chris Shinn wat uitloopt, krijg ik niet het hele concert mee. Wat ik uiteindelijk hoor en zie op het podium, is een jonge enthousiaste band die vol overgave het publiek probeert op te warmen. Hierna is het de beurt aan Live, de eerste kennismaking met de nieuwe zanger. Na de concerten in Londen en Antwerpen, is het nu tijd voor Amsterdam. Het concert begint direct vol gas en het publiek wordt overdonderd door The Only Way Around Is Through, de nieuwe single, gevolgd door All Over You. Het publiek reageert enthousiast en laat de band weten, de teksten nog niet vergeten te zijn. Na Selling The Drama is het tijd voor een nieuw nummer, 6310 Rodgerton Dr.
Na Sirens Calling, de opener van het nieuwe album The Turn, is het tijd voor Rattlesnake. Zo wisselen oude en nieuwe nummers zich mooi af. Er volgen nog wat ‘oudjes’, Freaks, Pain Lies On The Riverside en Operation Spirit. Het publiek zakt een beetje in, maar het nu volgende Lightning Crashes zet de zaal volledig in vuur en vlam. Als dan het voltallige publiek laat horen dat ze dit nummer ook zonder Chris kunnen zingen, staat laatstgenoemde met open ogen te kijken. De zaal is nu echt los en de hits Dolphin’s Cry en Iris worden uit volle borst meegezongen. Ondertussen duikt Chris het publiek in, om al wandelend door de zaal het nummer af te maken.  Af en toe is klinkt het geluid wat vervormd, en zit er een lichte ruis op de boxen, maar dat mag de pret niet drukken. De band speelt strak, de zang is goed.
Na Lakini’s Juice en I Alone verlaat de band het podium. Chad Taylor neemt nog even het woord, en legt nog maar eens een keer uit dat Nederland een speciaal plekje in de harten van Live heeft, het is geweldig om hier op te treden. Er hoeft niet lang om een toegift geschreeuwd te worden, de band staat binnen enkele minuten weer op het podium om het allerlaatste nummer White Discussion the spelen. Hierna neemt de band afscheid van het publiek en kan iedereen met een voldaan gevoel naar huis. Wat een geweldig concert, en wat een energie en enthousiasme op het podium, dat is fantastisch om te zien. Na afloop, backstage, is Chris nog steeds ondersteboven van het publiek. Ze waren fantastisch, en dit is waar we het over hadden in het interview, hier gaat het om, dit is Live. Ook Chad Taylor toont zich een tevreden man, en belooft terug te komen voor een volgend concert.
Vooralsnog vertrekt de bus zaterdagmorgen om 3 uur richting Berlijn, voor het vierde en laatste optreden op Europese bodem. We schudden nog even de handen, en dat is het tiid om huiswaarts te rijden, nagenietend van een geweldige avond.