Lizzard – Out Of Reach

Metal uit Frankrijk is aan het label Klonosphere wel besteed. Eerder dit jaar werden we al verblijd met de cd van Jenx en kortgeleden met het verbluffende schijfje van Klone. Met Lizzard schiet Klonosphere wederom in de roos. De muziek van Lizzard is scherp, energiek en krachtig. Is het dan nieuw? Nee, dat is de muziek van Lizzard niet te noemen, maar dit trio weet met hun composities toch een eigen draai te geven aan de metal van nu. Mathieu Ricou gebruikt zowel gitaar als stem op verschillende manieren die prachtig bij de muziek van Lizzard horen. Daarnaast is drumster Katy Elwell prominent op de cd te horen waarbij ze vaak met verrassende ritmes om de hoek komt kijken. Bassist William Knox  verrijkt ondertussen de pompende ritmesectie  met  nog meer elan. Al met al klinkt de muziek krachtig en indrukwekkend. Het zou me verbazen wanneer Soundgarden niet tot een belangrijke invloed zou behoren wanneer we muziek en zang horen in openingsnummer Desintegrity en het nummer Fakeworld. Laatstgenoemd nummer kent een  intro dat een kruising lijkt te zijn tussen de grooves van de Red Hot Chili Peppers en het geluid van Soundgarden. Opvallend in de nummers is de balans die het drietal weet te vinden tussen het minimalistische en het  bombastische. Mooi voorbeeld hiervoor is het nummer Skyline. Skyline is met een mooi stukje gitaarwerk dé aanloop naar Loose Ends. Vanuit een rustig kabbelend stuk muziek ontpopt dit nummer zich via een gitaarsolo naar een climax waarin het instrumentarium op vol volume wordt gezet en iedereen los lijkt te gaan. In Across The Line vinden we een soortgelijke opbouw in de compositie. Het lijkt of Lizzard hier even wat gas terug neemt om uiteindelijk te eindigen in een heerlijke gestructureerde muziekchaos. Met Tear Down The Sky eindigt Out Of Reach alsnog wat rustiger dan de voorgaande negen nummers. Lizzard debuteert met Out Of Reach niet alleen ijzersterk, maar weet menig gerenommeerde band ver achter zich te laten met deze uitgave, mede door de combinatie van stevige metal en grungy invloeden. Producer Rhys Fulber heeft met deze drie getalenteerde muzikanten een schijf afgeleverd waar ze trots op kunnen zijn en het kan niet lang duren voordat Lizzard thuisbasis Frankrijk ontgroeit.

Related posts

Counterparts – Heaven Let Them Die

The Bruisers – Independence Day

Devil’s Cigarette – I Wanna Be On TV