Lloyd Cole dankt zijn bekendheid voor een groot deel doordat hij muziek maakte in de slipstream van de punk en new-wave periode. Zijn handelsmerk is de melancholische stijl van zijn muziek en zijn manier van zingen. Anno 2019 bestaan The Commotions al lang niet meer. Na het uiteenvallen van deze formatie is Lloyd Cole doorgegaan met componeren en muziek uitbrengen. Met Guesswork, inmiddels zijn tiende soloalbum, verscheen dit jeugdsentiment weer op mijn radar.
Met zijn werk als frontman van The Commotions en zijn solocarrière heeft Lloyd Cole zichzelf geprofileerd als een scherpzinnige songwriter van het post-punk tijdperk. Guesswork gaat over de onzekere staat waarin de wereld verkeert. In tegenstelling tot Cole’s laatste solowerk Standards uit 2013 is Guesswork een totaal ander album. Met zijn nog steeds herkenbare melancholische stemgeluid en verfijnde teksten nodigt hij de luisteraar uit in de manier van denken van iemand die ouder is geworden, maar daar vrede mee heeft. Exact het gevoel wat naderende zestigers hebben, zo ook Cole.
Guesswork ligt niet in het verlengde van zijn werk met The Commotions. Integendeel, Guesswork is hoofdzakelijk een elektronisch album. Het geluid op Guesswork is gecreëerd met klassieke en moderne keyboard geluiden en modulaire en drum synthesizers en hier en daar een spaarzame gitaarpartij van zowel Lloyd Cole als Neil Clark. Cole’s goede neus voor melodie, doordachte teksten en herkenbare stem zorgen ervoor dat Guesswork desalniettemin prima past tussen alles wat hij hiervoor heeft gemaakt.
Guesswork is gewoon een album met acht prachtige en stemmige liedjes. Dan nog iets over de hoes van dit album. Het pontificale portret van een nors kijkende Lloyd Cole op de cover is gemaakt door Steven Lindsay, die is afgestudeerd aan de Glasgow Art School en voormalig zanger is van The Big Dish. Het is maar dat je het weet…