Klassieke hardrockplaat met links en rechts een meer moderne twist. Locust Grove (de naam is geïnspireerd op een gevecht tijdens de Amerikaanse burgeroorlog) levert met The Battle Of Locust een solide hardrockplaat af. Het swingt, het rockt en de gitaar staat regelmatig in overdrive. De zanger raspt en schuurt zich schreeuwend door de teksten heen. De productie zorgt voor een moddervet geluid. In die zin is The Battle Of Locust best geslaagd te noemen. Wat ontbreekt is originaliteit. Dat wordt versterkt omdat niet elk nummer even goed is. Luister bijvoorbeeld naar Learn To Crawl, SOS en Heat My Blood. Het zakt niet door de ondergrens, maar echt boven de middelmaat uitsteken doen dit soort nummers ook niet. De meest interessante nummers om te luisteren zijn degenen waarbij de band iets moderns probeert toe te voegen. Zoals de hardcore invloed bij de start van Worth My Time en de chorusline van Sick Of It. Het splijtende gitaarwerk op de lekkere meezinger van opener One Foot In The Grave. Het harde gebrul en de vaart op het titelnummer doen het ook goed. Ook de te verwachten ballad Days Gone heeft iets aantrekkelijks. Zoals het hoort eigenlijk. Dat valt eigenlijk van de hele plaat te zeggen. Locust Grove past prima in de kaders van de hedendaagse en tijdloze hardrock. Om echt op te vallen is er net iets meer nodig.
Locust Grove