Wie het Eurovisie Songfestival in 2006 gevolgd heeft, heeft gezien dat een hardrockband als winnaar uit de bus gekomen is: het exentrieke Finse Lordi. In tegenstelling tot de meeste Songfestival deelnemers, die internationaal gezien meteen na de uitzending uit the picture verdwijnen, timmert Lordi nog steeds aan de weg. Uitgedost als zombies en andere extreme figuren staat hun show bol van entertainment. Muzikaal gezien bewandelen ze flink platgetreden paden. Is hun show compensatie voor niet bijstere originele muziek en / of een matige live kwaliteit of weten ze toch te overdonderen? Ik ga het vanavond meemaken als ik ze voor het eerst live ga zien in het Eindhovense Dynamo…
Muzikaal gezien past de band prima in het hierboven vermelde rijtje: een aanstekelijke mix van (power) metal, hardrock en rock ‘n roll. Geen complexe nummers of iets vernieuwends. Maar de manier waarop maakt dat dit totaal geen issue is om van het optreden te genieten: het lekkere stampende tempo zit er vanaf het begin in, de band speelt lekker en enthousiast. Dus ondanks een latent “ik heb dit eigenlijk allemaal wel al eens gehoord” gevoel is het gewoon een dik optreden en drie kwartier genieten. Jammer dat het publiek in enthousiasme achterblijft.
Het derde nummer op de setlist is het overbekende Hard Rock Hallelujah. Hun meest bekende, en ik ben bang dat dit ook dagen lang in m’n hoofd gaat blijven hangen. Want dit popmetal nummer is toegankelijk, catchy en vooral voor het grote publiek geschreven. Godzijdank is dit niet het geval bij de rest van de nummers, waarmee de band toch duidelijk afgeeft geen commerciële one day fly te zijn, maar een serieuze speler. Maar goed: 23 jaar bestaan en 7 studio albums bevestigen dit natuurlijk ook wel…
In dik anderhalf uur krijgt het publiek een wervelende show te zien: o.a. bloed, clowns, het oppeuzelen van een skelet, zanger Mr. Lordi die ineens over gigantische vleermuisvleugels beschikt, een schuimdouche vanuit het plafond over het publiek heen en een stikstofkanon passeren de revue. Qua entertainmentfactor zit deze band bij de top. En het aarzelende gevoel of dit ter compensatie is van een middelmatige live performance? Vergeet het maar. Muzikaal gezien staat de show ook als een huis. Dat ze dit voor elkaar krijgen in hun pakken welke mij allesbehalve comfortabel lijken dwingt alleen maar respect af. Of je nou die-hard oldschool metalhead bent of gewoon iemand die van een dikke live act houdt: vanavond gaat niemand teleurgesteld naar huis toe…
Setlist: Nailed by the Hammer of Frankenstein – This Is Heavy Metal – Hard Rock Hallelujah – Deadache – Hella’s Kitchen – Hell Sent in the Clowns – Blood Red Sandman – Give Your Life for Rock and Roll – Don’t Let My Mother Know – How to Slice a Whore – It Snows in Hell – The Riff – Sincerely With Love – Amen’s Lament to Ra II – Not the Nicest Guy – Devil Is a Loser – Scare Force One – Who’s Your Daddy? – Would You Love a Monsterman?