Dit album is voor mij echt Lordi op zijn best. Dat betekent mooie, pakkende melodieën en meezingrefreinen. Een cd van Lordi begint nooit zonder intro. De uitgebalanceerde koorzang, tussen de mannen en vrouwen, geeft een soort gezonde spanning. Deze keer is er eveneens plaats gemaakt voor twee solo’s. Amen’s Lament To Ra ǁ en Hella’s Kitchen. Het zijn leuke toevoegingen met een typische Lorditwist. Naast een lekker begin en goede gitaarriff hebben de nummers Scare Force One, How To Slice A Whore, Monster Is My Name, Nailed By The Hammer Of Frankenstein en Sir, Mister President, Sir! ontzettend leuke titels. Ik sta er versteld van dat Lordi nog met dat soort originele titels komt die gebonden zijn aan de uitstraling en reputatie van Lordi. Erg vermakelijk om naar te luisteren. Een ander punt dat Lordi sterk maakt is het keyboardgeluid. Hella laat in de nummers horen van grote waarde te zijn binnen de band. Denk hierbij aan Hell Sent In The Clowns, House Of Ghosts, Cadaver Lover en She’s A Demon. Aangezien iedereen op de cd’s op zijn/haar eigen manier een bijdrage levert, is het leuk om steeds een solo van gitarist Amen te horen. Voor mij is een hardrocknummer zonder solo namelijk geen echt hardrocknummer. Het enige buitenbeentje is eigenlijk The United Rocking Dead , omdat het nummer wat trager is en meer melodieus klinkt. Maar voor de afwisseling is het nummer perfect. Het basintro en de hele opbouw van het nummer is erg sterk en strak gedaan.
Geëindigd met een speech van onze piloot, is het na 40 minuten alweer klaar. Ik heb me, zoals altijd bij een album van Lordi, verschrikkelijk vermaakt. De titels zijn geweldig, de riffs fantastisch en voordat ik het weet zit ik weer een refreintje mee te zingen achter mijn bureau. Ik dank Lordi voor deze geweldige cd and thank you for reading (and flying) Scare Force One.