Al jarenlang siert het bordje UITVERKOCHT op de site van Lowlands. Sommige edities verkochten binnen een paar uur uit, de afgelopen jaren is hier ietwat verandering in gekomen. Sinds tien jaar is het festival niet uitverkocht en dat terwijl er een mooi programma wordt voorgeschoteld. Met een goed gevuld affiche hoef je je absoluut niet te vervelen op A Campingflight To Lowlands Paradise. Rockportaal slaat niet snel een feestje over en meldt zich aan de festivalingang!
Rockportaal trapt vandaag af bij het Charlie-podium wat een nieuwe plek op het terrein heeft gekregen. Elk jaar veranderen er weer een paar dingen op het terrein en zo zijn een paar podia anders geplaatst. Veel bezoekers hebben de nieuwe plek al snel gevonden, want het is meer dan druk bij dit podium. Curtis Harding heeft de eer om al eerste zijn kunsten te mogen vertonen. De Amerikaanse soulzanger brak bij het grote publiek afgelopen jaar door met zijn album Soul Power, waar ook een aantal bluesinvloeden op te horen zijn. Het rommelt nogal eens als het gaat om de bezetting van zijn band. Zo blijkt ook vandaag dat Curtis Harding weer een andere begeleidingsband heeft meegenomen. Hij laat het publiek genieten van een heerlijke show die is doorspekt met soul en inderdaad een vleugje blues. Zijn hit Keep On Shining ontbreekt niet op de setlist, maar voordat deze voorbij komt, laat de zanger die al eens deel uitmaakte van de band van Cee-Lo Green heel wat meer moois horen. Zo waagt hij zich aan Bill Withers’ Ain’t No Sunshine en mag iedereen meezingen op California Dreaming van The Mama’s & The Papa’s. Het publiek geniet van een goede festivalopener, zij het op een afstandje, want de Charlie is vele malen te klein voor deze act. Ook de soundcheck die iets verder aan de gang is, mag als een minpuntje worden beschouwd.
De soundcheck kwam uit de tent van de nieuwe biersponsor Heineken. Deze staat ook bomvol als de Britse sensatie zich mag komen melden. Vooraan tegen de barriers staan heel veel jonge meiden die graag een glimp willen opvangen van zanger Olly Alexander. En deze frontman krijgen ze volop te zien. Years & Years scoorde met King een gigantische hit, maar voordat het publiek dit nummer te horen krijgt, wordt een heel optreden afgewerkt. Bij Years & Years draait de show echt rondom de frontman die zich zeer beweeglijk over het podium laat zien en wat simpeltjes overkomt in zijn Adidas-tenue. Zijn stemkwaliteiten zijn echter wat wisselend. Hij probeert zowel de hoge als lage noten te raken en dat lukt niet altijd even goed. Je kan ook gewoon te veel willen. De electropop krijgt iedereen aan het begin van de set nog aan het dansen, maar gaandeweg verslapt de aandacht. Misschien zijn velen maar op de naam en de hype afgekomen en om die ene hit te horen. Die grote hit King knalt dan ook op het einde groots door de speakers.
Ook bij de Alpha-tent zijn al veel bezoekers present als de eerste act zich mag komen melden. Hoewel de tent ietsjes kleiner is gemaakt dan afgelopen jaar, is het in en rondom de tent misschien net zo druk als afgelopen jaren. Er blijken dan ook de afgelopen dagen nog heel wat kaarten verkocht te zijn. Volgens de mannen van Chef’Special waren de uitverkochte shows in de HMH hun absolute hoogtepunt, maar ze willen er graag een nieuw hoogtepunt aan toe voegen. Onder luid gejuich mogen aftrappen op het grootste podium wat Lowlands te bieden heeft. Dolenthousiast gaan de mannen uit Haarlem aan de slag om het publiek voor zich te winnen. Ze pakken groots uit en maken er een waar spektakel van. Chef’Special speelt vol vuur en overtuigt al vrij snel. Ze doen het vandaag niet alleen, want The Indien, die eerder deze dag in de X-Ray speelde, komt de band vergezellen om het gezamenlijke nummer Shot In The Dark te doen klinken. Dit is niet de enige special guest van de show. Zo komt Benjamin Herman de groep versterken met wat blazers en als ook nog eens De Staat zich laat zien om samen Input Source Select te spelen, is het feest compleet. Wat weet deze groep de tent meer dan plat te spelen. De hits gaan er in als zoete koek en over het ontbreken van In Your Arms hoor je niemand klagen. Een mooi nummer natuurlijk, maar haalt wel de vaart uit een concert. En die vaart die is er! De energie die vandaag door Chef’Special wordt overgebracht naar het publiek krijgt men dan ook keihard terug. Als elke act die in deze tent staat het er zo vanaf brengt, staat er nog veel moois te wachten.
Lowlands heeft ook dit jaar weer nieuw talent weten te strikken om naar Biddinghuizen te komen. James Bay is een van die opkomende artiesten die al snel Nederland heeft weten te veroveren. In de Heineken-tent gaat de singer/songwriter er helemaal voor en het publiek smult van deze zanger. Ook nu puilt de tent uit en staat het ramvol rond de tent. Jong en oud wil hier bij zijn om te horen hoe nu die nummers van zijn debuutalbum Chaos And The Calm klinken. De zanger heeft een goede band om zich heen en natuurlijk ontbreekt zijn hoed niet. Hij is enthousiast en blij om op Lowlands te staan. Hij stond al vaker in Nederland en maakt vandaag zijn Lowlands-debuut. Tussen de nummers door is hij welbespraakt en maakt er een amusante show van. Hij hoort graag het publiek meezingen met zijn hit Let It Go. Zijn nummers hebben een heerlijk rauw randje en de band gooit er graag wat pit tegenaan. Hierdoor verslapt zijn optreden niet. Wie echter minder van het materiaal van dit Britse talent kent en slechts op de naam is afgekomen, kan zich altijd nog wagen aan de hogen noten van de Alicia Keys-cover If I Ain’t Got You. Goed uitgevoerd en door zijn band heerlijk gespeeld. Als ook dit optreden zijn einde nadert, mag zijn allergrootste hit Hold Back The River niet ontbreken. Nog eenmaal gaan alle kelen wijd open!
Dance-acts zijn er dit jaar voldoende te vinden op Lowlands. Zo ook het Britse Rudimental, waarvan binnenkort het nieuwe album verschijnt. Op de heuvels rondom de grote tent liggen bezoekers in de zon te genieten van het mooie weer, maar het absolute feest is echt in en rondom de tent. Rudimental heeft dan wel niet veel grote hits, maar de aanstekelijke drum ’n bass doet het publiek dansen. Rudimental is een echte live-act en krijgt het publiek met speels gemak mee. Overal wordt er gedanst en de combinatie van het perfecte weer en deze muziek zorgt voor een zomers feestje. Helaas zijn niet alle nummers even sterk en vooral de onbekende nummers van het nieuwe album weten helaas niet te imponeren. Gelukkig zijn er de hits Waiting All Night en Feel The Love die het publiek doen juichen en natuurlijk de cover Welcome To Jamrock. Covers spelen op een festival doet het al snel goed, maar geeft misschien ook wel aan hoe dun het eigen repertoire soms is. Rudimental heeft vandaag bewezen een grote menigte aan te kunnen en is op de goede weg. Het zomerse gevoel heeft zijn weg gevonden naar Biddinghuizen.
En dan gaan we terug in de tijd! In 2000 stonden zij ook al in de Alpha te rocken. Toen waren het de hoogtijdagen voor Limp Bizkit en vandaag zullen ze deze periode nog eens dunnetjes overdoen. Het aanwezige publiek is zo te zien ook met de band meegegroeid en wie toen al stond mee te schreeuwen en beuken op Nookie slaat deze kans niet over. In een wervelende set komen hits van weleer voorbij en frontman Durst gaat er helemaal voor. De hits gaan er in als zoete koek en worden woord voor woord meegezongen door het publiek. Limp Bizkit maakt er een feestje van, maar lijkt het vooral voor zichzelf te vieren op het podium. Zo strooit gitarist Wes Borland met bekende riffs van andere artiesten zoals Metallica en Van Halen. Zelfs Welcome To The Jungle komt voorbij, maar wordt ietsjes later toch afgekapt door Fred Durst. Oké, tijd voor nog een cover die dan wel helemaal wordt gespeeld. Nirvana’s Smells Like Teen Spirit klinkt door de Alpha. Niet verkeerd natuurlijk, maar de lol die de mannen hebben tussen de nummers door haalt wel het tempo uit de show. Zo had er met gemak nog een eigen klassieker op de setlist gepast. Desalniettemin is Lowlands Limp Bizkit niet vergeten. Vooraan bij het podium wordt er druk gesprongen en gebeukt, zoals het hoort! Lowlands hoeft dan ook niet te klagen, want de band is na al die jaren nog steeds in vorm. Een uur lang is het losgaan op de klassiekers van weleer. Feest!
Met zijn album Caustic Love speelt Paolo Nutini zich opnieuw in de picture. De zanger die we natuurlijk kennen van hits zoals New Shoes en These Streets weet ook anno 2015 weer te scoren. Afgelopen jaar stond hij nog op Pinkpop en vandaag heeft hij de eer om zijn kunsten op Lowlands te mogen vertonen. Hij is geliefd in Nederland en was een van de sterren op North Sea Jazz dit jaar. Wat gaat zijn show vandaag allemaal brengen? Dat wordt al snel duidelijk! Vandaag staat ook zijn laatste album Caustic Love centraal. De Schot speelt aan het begin nog wat oudere nummers, maar daarna is het tijd om veel nummers van het nieuwe album te laten horen. Dit zijn veelal luisterliedjes, waardoor het tempo wel behoorlijk uit de show gaat. Muzikaal is er weinig op de show aan te merken. Het geluid staat erg goed afgesteld, waardoor iedereen zijn soul goed kan verstaan en ook de blazers die in zijn band zitten mogen er zijn. Voor het absolute hoogtepunt van de show moet Lowlands even geduld hebben, maar vanaf het moment dat de eerste tonen van Iron Sky worden ingezet is het kippenvel alom. Wat een geweldige uitvoering krijgt Lowlands voor hun kiezen. Nutini is weer helemaal terug!
Aangezien de headliner van vrijdag de grootste tent al voor zich had opgeëist moest Underworld genoegen nemen met een kleiner podium. Zo werkt het nu eenmaal in de muziekwereld. Managers van acts hebben hier een behoorlijke invloed op. Het is hierdoor dan ook bijna onmogelijk om een blik in de Heineken-tent te kunnen werpen waar de Britse mastodonten vandaag aan de slag mogen. Dance-acts kunnen soms wat saai overkomen als je ze live meemaakt. Gestationeerd achter de draaitafels lijkt het alsof ze bijna niets hoeven te doen. Bij Underworld is hier absoluut geen sprake van. Er valt op het podium genoeg te beleven, hier zorgt frontman Karl Hyde wel voor. De teksten klinken live door de microfoon en zo krijgt een show extra glans. Het publiek gaat uit zijn dak met de klassiekers van het album Dubnobasswithmyheadman. De beats komen in de tent keihard binnen, maar helaas schort het buiten de tent aan het volume. Voor een echte danceact blijkt de Heineken-tent niet de beste plek. Veel meer bezoekers op deze drieëntwintigste Campingflight To Lowlands Paradise hadden willen genieten van Underworld op de Alpha, waarbij Born Slippy van voor tot achter iedereen weer in extase zou brengen.
Die ene grote headliner die de vrijdag mag afsluiten in de Alpha is Ben Howard. De singer/songwriter gooide hoge ogen met zijn album Every Kingdom, maar zijn tweede album I Forgot Where We Were werd al iets minder ontvangen. De laatste keer dat Ben Howard in Nederland optrad, is nog niet zo gek lang geleden. Zijn shows werden wisselend ontvangen en vooral de weinige communicatie met het publiek werd hem verweten. Wie de muziek kent, weet dat de vrijdag van Lowlands niet op de meest vrolijke manier wordt afgesloten. Zorgden eerder Limp Bizkit, Chef’Special en Rudimental voor een feestje, gaat het er nu echt heel anders aan toe. Ben Howard speelt een trage grauwe set, waarbij de bezoekers echt moeten worden meegezogen, want anders zal deze artiest je niet kunnen bekoren. Het zijn mooie nummers en de zanger is goed bij stem, maar het dromerige gehalte is net iets te hoog gegrepen voor dit uur van de dag. In het zonnetje, relaxend in het gras komt zijn muziek veel relaxter over. Ook is Ben Howard geen grootse showman en is interactie met het publiek soms ver te zoeken. Gelukkig maakt hij het voor veel fans wel goed door zijn grootste hit Keep Your Head Up wel te spelen. Hij wil dit nummer nog wel eens van zijn setlist schrappen. Op dit moment zingt het publiek, wat overigens niet in volledige sterkte is komen kijken naar deze afsluiter, uit volle borst mee. Zo belangrijk is het dus, het spelen van een grote hit.
De eerste dag van Lowlands zit er dan ook binnen no-time op. Het is nu de beurt aan allerlei DJ’s om er in de tenten een nachtelijk feest van te maken. Ook kunnen de bezoekers genieten van diverse films en kan er tot laat in de avond gelachen worden om het cabaretprogramma wat al jaren in de Juliet te vinden is. Wie vandaag heel wat optredens is gaan kijken, heeft nog weinig van de mooie aankleding van het terrein gezien. Er staat zelfs een Eiffeltoren en op allerlei grote schermen komen absurde filmpjes voorbij. Ook al kom je niet echt voor de muziek, er is altijd wat te zien en te beleven.
—
Foto’s: Femke de Schepper