Elk jaar weten ze in Biddinghuizen het programma wel zo propvol te zetten, zodat het bijna niet te doen is om alle acts te zien die je graag zou willen zien. Gewapend met het blokkenschema in de hand lopen we over een totaal vernieuwd terrein. De karakteristieke schoorstenen die iedereen voornamelijk kent van de festivalentree zijn doorgeschoven en verwerkt in een nieuw onderkomen, de ArmadiLLow genaamd en vlak daarnaast is de nieuwe Bravo-tent geplaatst. Een indrukwekkend bouwwerk waar we vandaag de eerste band gaan zien op deze Lowlands. De X Ambassadors weten de nieuwe tent, die er binnen qua bouwstijl uitziet als een kerk ramvol te krijgen op dit uur van de dag. De Amerikanen beginnen dolenthousiast aan hun set en hun poppy sound ligt lekker in het gehoord. De band heeft in Nederland een paar kleine hitjes gescoord en natuurlijk staan deze op het menu van de Amerikanen die het nieuw schuwen om verschillende stijlen te laten horen. Dit houdt het muzikaal ook interessant om naar te kijken en te luisteren. Zo gaat de single Renegades er heerlijk in en zo lijkt Lowlands een mooie opener in de zak te hebben. Helaas wordt het feestje buiten de Bravo verstoord door de eerste regenbui van het festival. Veel festivalgangers halen hun poncho tevoorschijn en zoeken een plekje om te gaan schuilen.
Iemand waar we al lang van hebben gehoord is Michael Kiwanuka. De zanger mag vandaag bewijzen dat hij sinds zijn bezoek aan Lowlands in 2013 veel meer in zijn mars heeft dan zijn hit Home Again. De Bravo-tent is wederom goedgevuld en ziet hoe de zanger veel meer brengt dan soul en singer-songwriter-muziek. Samen met zijn band maakt hij er een mooi schouwspel van, waarbij er naast nummers van zijn debuutalbum ook ruimte is voor de nummers van zijn recentere album Love & Hate. Michael is niet alleen zanger, maar kan ook prima met een gitaar overweg. Hij spreekt niet veel met het publiek, maar laat vooral zijn nummers gelden. Hierdoor blijft zijn kracht overeind en verzwakt het kippenvel geen moment. Het is dan ook knap hoe deze Engelsman de grote Bravo-tent kan inpakken. Helaas druipen er heel wat bezoekers af als hij zijn grote hit Home Again heeft gespeeld, want er volgen nog een aantal schitterende nummers, waarbij vooral de muzikale kwaliteiten van de band nogmaals onderstreept worden.
Op Lowlands zijn diverse muzikale stijlen aanwezig en voor echte folkrock ben je bij Feist op de goede plek. In de Heineken mag de Canadese laten horen hoe nu die nummers van het nieuwe album Pleasure klinken. En ja, we kunnen volop ja zeggen dat het een pleasure was om hier bij aanwezig te zijn. Zangeres Leslie is in goeden doen en zorgt er voor dat alle blikken op haar zijn gericht. De show van vandaag staat volop in het teken van het spelen van het nieuwe materiaal en wie naar de Heineken is gekomen om 1234 te horen komt bedrogen uit. Nee, deze hit staat niet op de setlist, maar wel kan er genoten worden van favorieten Mushaboom en My Moon My Man. Het publiek lijkt her en der in trance en als Leslie dan ook vraagt om mee te zingen wordt hier graag gehoor aan gegeven.
Het is vandaag goed druk rondom de Bravo-tent. In deze nieuwe tent staan grote namen geprogrammeerd die soms ook met gemak in de Alpha zouden kunnen staan. Voor aanvang wordt de show van Solange getipt als mogelijk één van de hoogtepunten van Lowlands. Iedereen kent natuurlijk haar beroemde zus Beyonce en er wordt dan ook veel van haar verwacht. Wie een dikke productie verwacht met grote schermen, waterpartijen en een flitsende lichtshow komt bedrogen uit. Solange zet een soulshow neer in de Bravo, waarbij ze wordt vergezeld door achtergrondzangeressen die aan het begin van de set niet van haar zijde wijken. Samen doen ze ietwat gelikte danspasjes die wel heel cliché aandoen. Het geluid is vandaag verre van perfect tijdens deze show, waardoor de vocale kwaliteiten niet tot haar echt komen. Hierdoor kan Solange niet de verwachtingen waarmaken waar men op had gehoopt. Later in de show trekt dit wel wat bij en gaat het wat meer los. Een fan krijgt de kans om mee te zingen en doet dat niet eens zo verkeerd. Helaas missen heel wat bezoekers dit moment, aangezien deze teleurgesteld zijn doorgelopen.
Wie eenmaal na Iggy Pop in de rock ’n roll-modus staat kan prima aansluiten bij Ty Segall in de India. Bij Ty Segall weet je van tevoren nooit wat je krijgt, behalve een act die maar door en door blijft gaan. Vandaag geeft de band een weergaloos optreden, waarbij de gitaarsolo’s je maar om de oren blijven vliegen. Het is rauw en ongepolijst waardoor het publiek makkelijk is op te zwepen. Denk hierbij aan moshpits en gigantisch veel crowdsurfers. Het optreden gaat allerlei kanten op en wie vandaag nog even wou los gaan heeft bij Ty Segall voldoende kans. Geen brave couplet-refrein-muziek, maar schurende gitaren met dissonantie ten top. Ook doet men niet aan standaard gitaarritmes en hierdoor blijft het spannend wat er gaat komen. De band zweept elkaar dan ook continu op, waarbij de frontman er zichtbaar van geniet. Als dan ook de laatste tonen hebben geklonken zitten de optredens er voor vandaag op en is het tijd voor de dj’s om de nachtprogrammering over te nemen. Als de komende twee dagen net zo groots worden zoals vandaag dan staat er nog heel wat moois te gebeuren!
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl