Het festival A Campingflight To Lowlands Paradise wordt door elke bezoeker weer op een andere manier gevierd. De een is er met zijn vrienden en viert gezellig een weekendje weg, de ander speurt door alle blokkenschema’s. Daarnaast zijn er de nachtdieren die pas tevoorschijn komen als dagprogrammering is afgelopen. Dat is ook het mooie van dit festival, er is voor elk wat wils en op een derde festivaldag noteren we ook de nodige slachtoffers. De dagen eisen dan ook hun tol. Terwijl de fanatiekelingen zich wagen aan een yoga-sessie zoeken anderen juist weer de hottubs op. Ook zijn er juist al bezoekers bezig met de terugreis en leggen alvast hun bagage in de auto.
Op een van de campings klonk deze ochtend de muziek van André Hazes en deze werd vol overtuiging meegezongen. Zouden de liefhebbers van deze muziek zich ook vandaag zijn komen melden bij Sophie Straat? De Amsterdamse groeide op in De Pijp en heeft de smartlap omarmd en eigenlijk ook opnieuw uitgevonden. Het lijkt allemaal zo zoetsappig wat ze laat horen in de India, maar elk nummer is doorspekt met een boodschap. Zo ziet een volledig volgelopen tent hoe ze opkomt voor vrouwen, zich uitspreekt tegen ongewenst gedrag, het Koningshuis, ontgroeningen, de politiek en nog veel meer zaken. Deze dame laat dan ook niet de kaas van het brood eten en heeft het hart op de tong. Samen met haar band weet ze deze boodschappen prima de menigte in te sturen en er wordt ook nog eens massaal meegezongen. Er zijn veel fans aanwezig op dit vroege uur. De kracht van de songs zit ‘m in het feit dat het makkelijk in het gehoor klinkende melodielijnen zijn, maar wel een enorm sterke boodschap uitdragen. Sophie Straat is dan ook echt de baas van het podium, ze zorgt ervoor dat iedereen naar haar blijft kijken, maar ook de verrichtingen van de band passen perfect bij deze show., Subtiele baslijntjes, mooie gitaarloopjes, alles in dienst van deze show en we zien dan ook hoe Sophie met regelmatig contact maakt met haar bandleden. Sophie heeft halverwege de set een verrassing in petto, ze heeft haar vrienden van Goldband uitgenodigd om samen het nummer Tweede Kamer te vertolken. Hoe actueel wil je het op dit moment hebben met de naderende verkiezingen. De India ontploft, de telefoons worden tevoorschijn gehaald om dit mooie moment vast te leggen, het is een compleet gekkenhuis. In de toekomst gaan we ongetwijfeld nog meer van haar horen.
Het succes van Son Mieux kan niemand zijn ontgaan. De zevenkoppige band is de afgelopen tijd niet van de radio af te slaan en niet voor niets mogen ze zich dan ook voor het eerst komen melden bij de Alpha. Qua timing is het ook perfect, het zonnetje schijnt volop en het collectief uit Den Haag trapt af met de zomerse hit This Is The Moment. Het brakke zondag gevoel ebt weg, het is tijd om te gaan dansen en daar is deze band perfect voor. Son Mieux gaat voor dat zomerse feestje en gezien de glimlachen op het gezichten van de bandleden vermaken ze zich kostelijk. Doordat de band uit meerdere leden bestaat ontstaat er een complete sound die ook wel doet denken aan die van Arcade Fire. Dat is ook meteen hun grote kracht, hoe kun je anders zo’n mooie uitgesponnen versie van Multicolor laten horen. Dit is de grootste hit van Son Mieux die ongetwijfeld over de vele aftermovies van deze edities van Lowlands gezet kan worden. Een band in vorm, mooi weer, het ideale festivalgevoel. Met het spelen van deze hit heeft de band nog niet te vroeg gepiekt, de single Tell Me More doet nog een extra duit in het zakje voor de band uit Den Haag. Volgens zanger Camiel is er nu eindelijk een jongensdroom in vervulling gegaan. Als jong mannetje stond hij al eens tussen het publiek in de Alpha en na vele jaren mag hij daar vandaag nu zelf spelen. Stiekem is het voor hem net zoals de opener van de set “This Is The Moment”.
Het moment van Bombay Bicycle Club had al een paar jaar geleden moeten zijn op Lowlands. De band stond al op de lineup van Lowlands, maar die gedroomde editie van Lowlands kon helaas door Corona niet doorgaan. Vol trots zijn ze dan ook dat ze nu alsnog op de Alpha hun kunsten mogen vertonen. Bombay Bicycle Club is geen nieuwe band meer in de scene, maar wel eentje die continu aan hun formule blijft sleutelen. Anno 2023 is het een groep die uitermate dansbare muziek maakt en dat is wel te zien in en rondom de grootste tent van het festival. Bezoekers die na Son Mieux zijn blijven hangen maken wederom een dansje, het zomerse gevoel blijft aan in Biddinghuizen. Op de setlist staan vandaag veel tracks van het in 2014 verschenen album So Long See You Tomorrow en kennelijk werken deze nummers beter dan het meer recentere Everything Else Has Gone Wrong. Bombay Bicycle Club heeft overigens niet stilgezeten, zo is er een nieuw album in aantocht en vandaag mag dan ook titeltrack My Big Day niet ontbreken en ook speelt de formatie uit Londen nog een nieuwe nummer van dit album. Graag nodigt de band ons dan ook uit om met z’n allen naar de show in de Melkweg te komen, die later in het jaar plaatsvindt. Als iedereen die vandaag bij deze show is komen kijken een kaartje koopt dan zou de band uit Londen er heel lang kunnen spelen. De laatste festivaldag is dan nu ook echt begonnen!
Op deze zondag in Biddinghuizen zijn de harde gitaren veelal in de flightcases gebleven. Lowlands heeft gekozen voor een zomerse vibe en ook volgt de organisaties diverse hypes, kijkt wat er hip is op TikTok en kennelijk is er weinig buzzing in de gitaarwereld wat beschikbaar was om op deze dag naar de polder te komen. Even voor ons een mooi moment om het geweldige terrein te bekijken. Wat staat er toch elk jaar ontzettend veel. Zo kan kijken bij een aantal kunstenaars, een spelletje doen met een wetenschappelijke ondertoon, bij diverse eettentjes culinaire hoogstandjes uit de heel de wereld proberen of even in de schaduw wat pauze pakken. Daarnaast staan er de nodige mooie objecten op het terrein, is het leuk om even een foto te maken bij de karakteristieke Armadillow of in een hangmat de festivalkrant van de Lowlands de Daily Paradise te lezen.
Na onze pauze melden we ons weer opnieuw bij de India waar we getuige zijn van de show van Dry Cleaning. De postpunkers uit Londen tappen uit een heel ander vaatje als de rest die we dit weekend hebben gezien. Dit komt mede doordat frontvrouwe Florence Shaw eigenlijk niet echt een zangeres te noemen is. Ze blaast het genre spoken word nieuw leven in op Lowlands en prevelt hele lappen tekst op terwijl de band hier muziek onder zet. Het is dan ook geen show om flink op te bewegen en ook meezingen is nu wel heel moeilijk. Gebiologeerd kijken we naar deze dame die, naar het lijkt, onverstoorbaar haar werk doet. We kunnen Florence op het eerste ogenblik ook moeilijk pijlen, heeft ze het wel naar haar zin op het podium, haar blik lijkt in het luchtledige en soms lijkt het zelfs alsof ze haar ogen helemaal wegdraait. Tot er ineens na een nummer een applaus losbreekt kan er een glimlach vanaf en vervolgens gaat de focus direct terug naar het optreden. Deze houding blijft Florence niet de gehele show volhouden, ze vraagt zich af wat nou die rondrijdende circustent op het terrein is en ook wordt ze verrast als er ineens een confettikanon tijdens de show afgaat. Dry Cleaning wordt wat losser en als zelfs de jarige gitarist wordt toegezongen is het feest compleet. Florence heeft overigens geen idee wat “Lang zal ie leven” inhoudt, de formatie is echt onder de indruk. Soms heeft een optreden net even die dosis humor nodig om helemaal los te komen.
Liefhebbers van gitaren zijn vandaag present in de Bravo waar Turnstile de kunsten mag gaan vertonen. De hardcoreband uit Baltimore speelt helaas voor een halfvolle tent. Zou het ondertussen al zo druk zijn bij de Alpha waar De Jeugd Van Tegenwoordig moet gaan spelen en headliner Billie Eilish ervoor zorgt dat er al heel veel jeugdige fans de gehele dag rondom de grootste tent van het festival bivacceren? Vanaf de eerste tonen van Turnstile slaat de vlam weldegelijk in de pan. Moshen, moshen, moshen, het blijft maar doorgaan in de Bravo. Het tempo van de songs is dan ook bijzonder hoog, hoe prop je anders zo’n 18 nummers in een uur. Zanger Brendan is de ideale frontman om zijn publiek op te jutten en hoewel hij misschien niet de echte looks heeft als zanger voor dit soort muziek bewijst hij dat dat helemaal niet hoeft. Het publiek zingt de teksten mee en gaat helemaal los. Het laatste beetje energie mag op, Lowlands is bereid compleet voor de bijl te gaan. Turnstile is gretig en slurpt de energie van hun toehoorders naar binnen. De muziek is strak, alles blijkt te kloppen en waar de band eerder op Pinkpop werd gekweld door slecht geluid is nu alles technisch in orde. Om de bezoekers even op adem te laten komen in de Bravo mag drummer Daniel een lange solo spelen, waarna Turnstile nog een paar nummers speelt. Helaas begint dan ook de tent wat leeg te lopen.
A Campingflight To Lowlands Paradise is een reis door verschillende stijlen, maar een act zoals op zondagavond in de Heineken is er eentje die we zelden tot nooit meer zullen tegenkomen in Biddinghuizen. We gaan terug in de tijd, terug naar de tijd van de Vikingen. Het Deense Heilung presenteert ons een waar schouwspel. Het podium is bezaaid met planten en instrumenten en dan moet het ritueel nog beginnen. De Heineken wordt volgens het ritueel ingezegend met een soort van wierook en er worden allerlei woorden gepreveld. De teksten zijn onverstaanbaar, het lijkt alsof men diverse goden aanspreekt en na deze lange processie gaat de show van Heilung echt beginnen. We weten niet waar we kijken moeten, we zien Vikingen, strijders, schilden, wapengekletter, geweien, heel aparte instrumenten en vooral een gigantisch schouwspel. Eigenlijk kom je ogen en oren te kort. De teksten komen vanuit de IJzertijd en zijn voor ons niet te verstaan, we moeten het echt hebben van de beleving. Heilung neemt dit optreden bloedserieus, er wordt dan ook geen woord tegen het publiek gezegd, het is niet een of andere gimmick. Op het podium verschijnen dansers in primitieve outfits, overal klinkt gezang en gebulder, maar eigenlijk zou op de schermen wel iets van een soort van vertaling mogen staan, zodat we ook konden volgen waar het werkelijk over ging. Hierdoor verliezen we ergens onze focus en sommige facetten beginnen dan ook op elkaar te lijken, maar wat een bijzonder optreden.
Het gehele weekend zien we de nodige “Billies” in het wild. Meiden met een identieke look, gekleurd haar in dezelfde stijl als hun idool, maar qua kledingstijl ietwat hetzelfde zoals de Amerikaanse zangeres. Niet voor niets mag de headliner van zondag rekenen op een overvolle Alpha. Een aantal jaar geleden was Billie Eilish ook al te gast in Biddinghuizen en toen was er al sprake van een grote ster in wording en vandaag mag ze haar status waar gaan maken. In de Alpha is vandaag speciaal voor deze show een catwalk gemaakt, die eerder op de dag ook door andere artiesten werd gebruikt. We worden vanavond getrakteerd op een heuse Amerikaanse productie met heel veel lichten en visuals, daarnaast zien we een minimale muzikale bezetting, maar uiteraard draait het om de superster Billie Eilish. Onder luich gejuich begint de show en de fans halen massaal de telefoon tevoorschijn, het grote idool moet vastgelegd worden. In het eerste gedeelte van deze headlineshow horen we Billie met haar bekende fluisterstem zingen, maar door de felle rode lampen is ze op afstand bijna niet meer te zien. Ook de nodige effecten op haar stem zorgen ervoor dat we niet haar ware kwaliteiten horen. De menigte is uitzinnig en het blijkt dat de muziek van Billie Eilish niet alleen de jongste generatie Lowlanders aanspreekt. Er wordt overal gedanst en meegezongen, zelfs op de minder bekende songs. De Amerikaanse is goed bij stem en beweegt vrolijk op het podium, spreekt haar publiek toe en zo wordt het nog ietsjes persoonlijker, maar het is voor deze artiest onmogelijk om continu met iedereen contact te leggen. Ze laat de muziek voor zich spreken en de gelikte productie is precies zoals we van haar mogen verwachten. Na ongeveer een half uur maakt het bombastische plaats voor een ballad en met What Was I Made For gaan de keeltjes wijd open, maar ook biggelen er tranen over de wangen. Mooi wat muziek met de mens kan doen, muziek is emotie toch? Na misschien een onnodig lang akoestisch blokje met broer FINNEAS is het tijd voor de grote hits en Lowlands mag voor de laatste maal bij deze show uit hun dak gaan, waarbij we uiteraard mogen aftellen naar haar allergrootste hit Bad Guy. Als eenmaal de eerste tonen worden ingezet ontploft de tent, maar ook bij afsluitende knaller Happier Than Ever mogen alle registers open. Om de sfeer te verhogen is er zelfs ver boven de Alpha vuurwerk te zien, iets wat volgens onze herinneringen niet eerder is gebeurd. Billie kwam, zag en overwon!
A Campingflight To Lowlands 2023 was dan ook een editie met veel gezichten. Aanvankelijk hebben we even moeten zoek naar de gitaren, maar weldegelijk gevonden. We hebben gezien hoe bepaalde hypes hun verwachtingen niet waar hebben kunnen maken, dat niet elke trending act op TikTok ook echt goed is, maar ook hebben we gezien dat er heel veel Nederlands talent isl. We hebben maar een flard van het programma gezien, het is onmogelijk om elke show bij te wonen. Dat is ook wat Lowlands uniek maakt, elke bezoeker komt met andere verhalen thuis, somt andere hoogtepunten op, maar uiteindelijk hebben we met z’n allen genoten en zijn we op maandag allemaal gesloopt. Of dat het waard was? Jazeker! Of we volgend jaar terugkeren in Biddinghuizen? Absoluut!
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl