Lunatic Soul – Under The Fragmented Sky

Een klein beetje onverwacht komt Mariusz Duda met Lunatic Soul, een half jaar na het album Fractured, al met het nieuwe (zesde) album Under The Fragmented Sky. Dat is enigszins opmerkelijk, maar wanneer je de composities op het album beluistert, merk je dat het album als een ‘metgezel’ (zoals Mariusz het zelf omschrijft) gezien en gehoord kan worden. De lijn die Lunatic Soul in heeft gezet, krijgt een logisch vervolg. Dat betekent dat beide albums ook gerust als een tweeluik gezien mogen worden.
Lunatic Soul werkt op Under The Fragmented Sky wederom sterk onder de ambient paraplu. De technokant vanuit een Massive Attackinvloed is wat minder aanwezig.
De opener He Av En kent een melodielijn die repeterend zijn weg vindt en kleverig aan je blijft hangen. Deze melodielijn komt als een gesponnen rode draad steeds weer terug op het album. Het eind van Under The Fragmented Sky wordt gesierd door deze zangmelodie met eenzelfde intensiteit als bij de kennismaking. Under The Fragmented Sky komt halverwege het album en is het eerste ‘liedje’. Daarmee ligt tevens de verbinding met het geluid van Riverside. Het stemgeluid van Mariusz is niet alleen zeer herkenbaar, het is onbeschrijflijk mooi neergezet waarbij hij slechts wordt begeleid door de akoestische gitaar. Langzaam wordt de sfeer en de melancholie wat uitgebreid. De basis van het akoestische gitaargeluid komt echter steeds terug en dient derhalve lichtelijk als metronoom in het verder sferische karakter. Een andere compositie die het geluid van Riverside sterk benadert is de afsluiter Untamed. Dit komt mede doordat Mariusz hierin teksten zingt en waarin melancholie en prettige progressieve ritmes zijn zang sterk ondersteunen en je bij het horen van Untamed laat wegglijden op zachte, lichtelijk ritmisch bewegende en gehoormasserende wolken.
In Trials is er wel degelijk ook sprake van het stemgeluid van Mariusz, echter hier gebruikt hij het niet als melodische verhalenverteller, maar als onderdeel van het gehele muzikale arsenaal en is zijn stem ‘slechts’ een instrument dat onderdeel is van het grote geheel. Untamed wordt voornamelijk gekenmerkt door een ambient groove. Het zit barstensvol spanning die een uitweg zoekt als een vulkaan op Hawaii. De compositie lijkt in een hypnotiserende beweging bezit van je te nemen, maar neemt gaandeweg wat aan zwaarte toe als een naderende onweersbui die je kunt voelen en ruiken, maar nimmer echt tot een uitbarsting komt. Gaandeweg verandert het karakter van melancholie naar een vorm van dance.
Die sfeer komt gedeeltelijk terug in The Art Of Repairing. Bij de start lijkt Mariusz slechts te experimenteren met geluiden, dat geëxperimenteer evolueert naar een hypnotiserend ritme waarin lichtelijk naar de dance wordt bewogen maar ingetogen en ingehouden blijft voortbewegen op de ingeslagen ritmeweg. Wat opmerkelijk is bij Lunatic Soul de afgelopen tien jaar, maar zeker ook in The Art Of Repairing is het feit dat de melodie met acht minuten enerzijds aan de lange kant is, maar anderzijds op alle fronten tot in lengte van dagen mag blijven duren. Bij afloop blijf je dan ook wat beteuterd achter, omdat er niet meer komt.
De passie voor ritme en sfeer krijgt meer vorm in Shadows en Rinsing The Night. Shadows heeft een wat industrieel karakter met sterke drumslagen terwijl in Rinsing The Night het snaararsenaal meer wordt aangebroken. Toch missen deze beide composities iets. Het lijkt mij dat de ambient kant van Lunatic Soul hier hoogtij viert, maar een beetje té. De betovering die ik zo gewend ben van Lunatic Soul blijft onder de oppervlakte hangen en krijgt geen echte reële betekenis. De composities staan compositorisch fier overeind, maar het net niet die vibe waar ik gewend aan ben.
Under The Fragmented Sky is een sterk ‘vervolg’ op Fractured en de composities zijn zeker geen left-overs van het vorige album. Het is een volwaardig album waarbij Lunatic Soul het tienjarig bestaan viert en sterk voor de dag komt op een manier die onmiskenbaar de stempel van Mariusz Duda draagt en niet heel snel overtroffen zal worden door anderen op dit gebied. Daarbij is Under The Fragmented Sky een mooi bindmiddel tussen Fractured en het in september te verschijnen nieuwe album Wasteland van Riverside.