Symfonische metal in het Nederlands, dat hadden we nog niet gehad. Maar nu is die er wel. De Nederlandse en Nederlandstalige metalband Maanvlinder heeft zopas zijn eerste single gelanceerd op het internet en die klinkt veelbelovend.
Maanvlinder is een project van twee personen. De eerste is Raymond Luijbregts, die je zou kunnen kennen van Aether. Dat is ook een duo-band, met de Amerikaanse zanger Joe Turner, die in 2021 een EP uitbracht. Het tweede bandlid van Maanvlinder – die verantwoordelijk is voor de vrouwelijke zang – wil liever nog wat op de achtergrond blijven en dat respecteren we.
Tranen van Gisteren is een bijzonder aangename single, met misschien bovengemiddelde aandacht voor de gitaren in het geheel van de symfonische, melodieuze metal. Je hoort dat er met veel passie, ervaring en talent aan deze compositie gesleuteld is. De zang is knap: heel helder, goed gedoseerd en heel krachtig. De lyrics in het Nederlands klinken fris. Maar de songtekst kleeft ook nog wat aan het papier, waarmee we willen zeggen dat iets wat mooi is in de geschreven versie niet altijd goed bekt als je het in een bepaald tempo en melodie moet gaan zingen. Dat is een euvel waar wel meer Nederlandstalige rock/metalbands mee te kampen krijgen en dat los je het beste op door veel te repeteren en op te treden. Maar op zich bieden de lyrics in het Nederlands wel een toegevoegde waarde, omdat je als luisteraar sneller meegenomen wordt in het verhaal. En het gaat ook gewoon ergens over in Tranen van Gisteren. In het Nederlands kan je je als songschrijver niet verbergen achter wat holle woorden die vooral goed klinken, zoals soms al eens gebeurt als bands Engelstalige lyrics hebben. Ik vermoed dat wel wat mensen zich zullen herkennen in het break up-verhaal en de emoties die worden opgeroepen door Maanvlinder.
Tranen van Gisteren klinkt heel catchy, melodieus, toegankelijk, … en heeft toch ook wat agressie in de riffs. Als Maanvlinder dit niveau kan halen voor elke release, dan is dit een duo om in de gaten te gaan houden.