Macabre Demise – Awakening

Ben je al die eenmans black metal bands beu? Dan is hier iets nieuws voor je! Een eenmans death metal band!
Duitser Andreas Rieger weet in zijn eentje een volledig brutal death album bij elkaar te spelen. Dat is een prestatie op zich. Maar is het eigenlijk de moeite waard muzikaal gezien of geven we Herr Rieger alleen de troostprijs voor zijn toewijding?
De atmosferische intro geeft je even de kans je voor te bereiden op het downtuned riff-fest dat volgt. Tempo wisselingen zorgen voor een mooie dynamiek in de nummers en Rieger kan zeker grunten. De blastbeats plaveien een grind laagje onder de slamming riffs. De nummers worden vooral interessant op de momenten waar het allemaal wat groovy klinkt. Soms doet het me zelfs denken aan de industrial groove van een Fear Factory. Qua teksten wordt uit het standaard vaatje getapt, dus horror taferelen met titels als Gore And Guts, Chamber of Pain en Prelude To Kill.
De valkuil voor een brutal death album is al gauw dat hoewel de nummers individueel prima in elkaar steken het grote geheel wat saai kan worden. Ik vrees dat ook deze plaat deze valkuil niet weet te ontlopen.