Mad Anthony, afkomstig uit San Francisco, was eind jaren tachtig een grote naam in het live circuit van San Francisco.
Zonder platencontract wist de band volle zalen te trekken. De band stond garant voor een topavond, een zal vol enthousiast publiek waarvan een groot deel aan het eind van de show eindigde op het podium. Menig zaaleigenaar sloot de deur om 12 uur waarna Mad Anthony de hele nacht nog door speelde. De band bestond uit zanger Rik Burnell, gitaristen Ralph Longo en mark Freseman, bassist Bryan Lujan en drummre James Bohn.
De band heeft haar naam ontleend aan generaal Anthony Wayne uit de Amerikaanse burgeroorlog. Hij stond bekend om zijn riskante ondernemingen die vaak met goed resultaat afliepen. Het album Party Heaven Hell Whatever bevat opnames uit 1987. De band is op dreef, de energie spat er vanaf. De band trapt af met Just My Type, een typisch jaren tachtig rock nummer. Een stampende ritme sectie en een aantrekkelijke melodie. Party Town is dan vervolgens een zeer aanstekelijk nummer, en zo volgen er meer nummers in dit genre.
De band durft ook een ballad aan, het mooie Falling Out Of Love is een mooi rustpunt tussen de dampende rocknummers. Het nummer waar de band om bekend stond is het tekstueel eenvoudige Big Ole Long Red Hot Rod. Het is het moment in de live show dat het publiek uitgenodigd wordt om op het podium mee te doen. Elk concert was dit nummer een terugkerend succes.
Het drie kwartier durende album sluit af met het mooie, intiem Nadine. De 45 minuten muziek geven een goede indicatie van wat Mad Anthony in huis had. Blijft wel de vraag waarom het in die tijd nooit een album heeft uitgebracht terwijl de band wel volle zalen trok.
Mad Anthony – Party Heaven Hell Whatever
472
vorig bericht